His-ablatie

Terwijl ik dit schrijf ligt Jeroen op de operatietafel.

Er is een snee gemaakt in zijn lies en dan gaan ze met een draad door de ader naar zijn hart

Daarna door zijn hart naar een zenuwknoop

Daar wordt die verwond zodat daar na het herstel een litteken is ontstaan.

Dan wordt er gekeken of zijn pacemaker contact maakt.

Na de operatie moet hij 6 uur zonder te bewegen plat op zijn rug liggen om zijn lies te ontzien.

We hebben afgesproken dat ik om 6 uur aan zijn bed sta.

Het gaat een hele tijd duren voordat hij hersteld is.

Afwachten dus.

't Went nooit.

Vanmiddag zijn koffer ingepakt.

Alles is geladen

Pillen gepakt

Beetje onwennig kijken we elkaar aan.

Een liefdevolle knuffel en kus

Dit is niet leuk

Hij gaat weg.

Hij slaapt dan in het ziekenhuis

2 Nachten slapen zonder elkaar

Zijn hart krijgt kunstmatige littekens.

Dan gaat de pace maker zijn werk doen

Tenminste al het lukt

Weer wachten dus.

Maar: 't went nooit

Zonder titel.

Uiteindelijk komt het er op neer dat je het allemaal zelf moet doen.
Vriendschap en familie.
Beiden zijn gewoonweg een illusie.
Een enkele uitzondering daargelaten.
Daar ben ik dus bijzonder gelukkig blij mee.

Voorbereidingen of Voorpret?

Er gebeurt van alles in de keuken,

Knoflookgeur sijpelt langzamerhand door ons huis

In kleine potjes met olie en zout+kruiden

Omwikkeld met aluminiumfolie.

In de oven wachtend op garing

Dan afkoelen en uitknijpen in een potje

Citroenen cleanen

In stukken snijden

Fors insmeren met heel veel zout

In een pot doen met kruiden en citroensap

Deksel erop en in de koelkast

Regelmatig keren en wachten.

Ik verheug me er nu al op welke gerechten hierdoor worden veredeld.

Ik noem het voorwerk in de sjieke keuken heet dit mice en place.

Dus heb ik ook een brokje Frans geleerd.

Beeldenfabriek.

Sinds ik weer bij Nico loop

Geïnspireerd word door Jacques Brel

Denk ik meer in beelden.

Kijk naar lijnen die bewegen

Herfstkleuren in het loof

Maak in mijn hoofd de prachtigste doeken

met houtskool en schilderstape.

Heb één beeld deze keer

Uitgevoerd in telkens andere accenten

Dus is mijn woordenstroom wat verkleind

Als een rivier die in een beekje is veranderd.

In de loop van de tijd gaat dit weer veranderen.

Dat gebeurt altijd.

Dan ga ik meer schrijven.

Wie weet ga ik nu meer beelden publiceren

Jullie zien het wel.

36ste jaar.

Ik zit hier achter een groot stuk Red Velvet Taart.

Nooit van gehoord en is gecreëerd door Dudok.

Ter ere van: ons 36 ste jaar zusammen.

Toen begon ik alweer een nieuw hoofdstuk i mijn leven op mijn 31ste.

Was alles kwijt en stond op punt weer iets op te bouwen.

Had een mooie kamer gehuurd op de 1ste Spijkerdwarsstraat te Arnhem.

Had alvast enkele noodzakelijkheden aangeschaft, o.a. Een koffiezetapparaat.

Wat moet een Nederlander zonder koffie?

Er werd gebeld, er stond een leuke jonge man voor de deur met de sterren nog in zijn ogen.

Een lekker jong ding die vroeg of ik wist waar de antenneaansluiting was.

Dat wist ik niet dus, maar ik vroeg of hij een paar kleine dingetjes voor mij wilde repareren en bood hem een straf kopje koffie aan.

Werd uitgenodigd voor en kopje thee.

De volgende dag ging ik langs en met verleidingsscène nr. 44 ging de verkenning verder.

Ik dacht toen, ik blijf hier zolang het leuk is.

Nu staan we op punt het 37ste jaar in te gaan. 

De Muis

Hoera! Ik zit weer achter mijn pc.
Hoef het niet te legen en te vullen met de programma's
De pc had het niet begeven maar...
DE MUIS

Verwarring

Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb geschreven.

Er heerste verwarring.

Mijn apparaten vertoonde kuren.

De pc vertraagde per dag en zei toen opeens tabé.

De ereader vertelde me via Kobo dat ik een stout meisje ben.

Hoe?

Dat zoeken we, of liever gezegd Jeroen, nog uit.

Daarnaast moet de pc helemaal worden geledigd en zorgvuldig weer worden opgebouwd.

Gelukkig heb ik een aantal back-up systemen.

Mijn oude ereader is uit de boekenkast gehaald, afgestoft en opgeladen.

Ik kan weer lezen!

Nu schrijf ik op mijn geliefde Peaq die in de la lag.

Wanneer onze agenda wat leger is gaan we de oude pc weer opfrissen en de Peaq gaat als mobiele pc samen met mij de wereld door.

Zo heeft elk nadeel z'n voordeel, zoals een wijze filosoof eens zei.