zaterdag 15 september 2018

Inrichten.



Ik merk het aan alle kanten
Mijn hoofd loopt over
Kijk in boeken en winkels
Hoe wordt mijn (ons) volgend huis?
Wat word de inrichting?
Kijk urenlang op You Tube
Wordt het:
industrieel
sjabbie sjiek
contemporary
Een ratjetoe.
De volgende site, daar kijk ik naar met een gulzige blik!
Niet te betalen, maar mooi!
Inspiratie is een mooi ding
Nu alleen het geld nog.
Maar:
We komen er wel en vinden onze eigen stijl.

donderdag 13 september 2018

Wat zijn we druk 11 september midden in de nacht

Wat zijn we druk.
Els en ik zijn afgelopen vrijdag naar Arnhem gegaan. We hadden een renault twingo gehuurd voor drie dagen en een logeeradres geregeld bij Hotel Gieling in Duiven. We hadden daar een eenvoudige goede kamer met ontbijt, en de eerste dag ook nog met een driegangen menu voor betrekkelijk weinig geld. We hebben veel gedaan. Hoofddoel was huizen kijken, en ook goed de omgeving van die huizen checken. Met checken bedoel ik hoe zit het met de bereikbaarheid en de afstand tot winkels, openbaar vervoer, huisartsenpraktijk, apotheek, is er een ziekenhuis in de buurt? kan Meisje in de directe nabijheid uitgelaten worden, hoe is het met de Vereniging van Eigenaren bij ieder huis? etcetera. We hebben op zaterdag 2 appartementen bezocht op de zevende en achtste verdieping en beiden bevielen. Veel licht, mooi uitzicht, goede VvE, enz. Als het had gekund, dan hadden we gelijk zaken gedaan. Maar ons eigen huis staat nog niet eens officieel in de verkoop.
Voor dat ons eigen huis in de verkoop kan moeten we eerst een verhuizer hebben gevonden. We willen nl. al een flink deel van onze inboedel opslaan. Toen de makelaar hier vorige week was constateerde hij dat ons huis weliswaar mooi, kleurrijk en geleefd was maar tevens dat het veel te vol staat. Hij had daar gelijk in. Ik had foto's gemaakt en als je naar de gemiddelde foto's van huizen die te koop staan kijkt dan is ons huis inderdaad wel erg vol. En we hebben zelf geen plek voor tijdelijke opslag, en willen wel veel spullen definitief de deur uit doen, maar niet alles. Kortom het gaat opslag worden en pas daarna kan ons huis officieel op de verkoop-site.




Vervolg Weekend in Arnhem: We hebben lekker gewandeld met Meisje. Volop leuke groene plekken om te wandelen. We zijn even naar Doesburg gereden, en wat een leuke oude plaats is dat. We hebben Rheden bezocht en daar lekker geluncht zaterdag. We zijn even op bezoek geweest bij onze schoone achterkleindochter, onze kleindochter en bij haar ouders. Was leuk. Ze keken er wel van op dat we zomaar plotsklaps voor de deur stonden, maar dat is juist het leuke van richting het Oosten verhuizen. We zijn op de terugweg ook nog via Woudenberg gereden voor een spontaan bezoek bij de oudste broer van Els en zijn vrouw en hebben daar een heerlijke lunch voorgeschoteld gekregen. En aan het einde van de middag kwamen we weer thuis aan. Allebei erg moe van alle indrukken, het gepraat, en de bezoeken. De zondag kwam er niet veel meer uit onze handen.
Gisteren moest na het ontbijt eerst het Renaultje terug naar de verhuurder. Ik tankte 14 liter benzine af terwijl we dik 360 km hadden gereden, en ik was behoorlijk verbaasd. Els liet Meisje uit, en daarna zijn we weer verder gegaan met ruimen, en beslissen wat wel en wat niet de moeite van het meenemen waard is. Er is alweer veel weg gegaan, maar we zijn nog lang niet klaar. Toch begint er iets van overzicht te komen. Zo'n verhuizing is wel heel erg goed om weer eens te weten wat je in huis hebt en waarom eigenlijk. Het zal mijn hobby niet worden, maar het ruimt wel lekker.
Toch merk ik dat ik ondanks de vermoeidheid erg licht slaap. Mijn hoofd zit erg vol en is druk bezig met alles wat komen gaat. Red ik het met mijn gezondheid? Kan ik stabiel blijven met al die spanning? Krijgen we de financiën rond zonder verder onze leefkosten te verhogen? Welke bedrijven nemen we in de hand? Zullen we kunnen wennen in de stad waar we elkaar hebben leren kennen? Is het de moeite waard om ons mooie appartement in te ruilen voor een oude flat in Arnhem? Heel veel vragen en nog maar weinig duidelijkheid. Logisch dat ik hier nu rond vieren een stukje aan het schrijven ben. Ik ga zometeen nog even terug. Vandaag komt er een verhuizer praten en kijken, en daarna woensdag en vrijdag nog een, zodat we met drie offertes een goede gedegen keuze kunnen maken. Daarvoor moet ik natuurlijk wel een beetje uitgeslapen zijn.
Goh, het is best lang geleden dat ik zo'n verslag schreef over waar we mee bezig zijn. Eigenlijk best wel leuk. Groetjes allemaal en alvast een fijne nieuwe dag toegewenst. Jeroen.

donderdag 6 september 2018

ff Dimmen



Gisteren kwam hij: De Makelaar.
We kenden het bureau door de vorige makelaar genaamd de Heer de Heer.
Zijn opvolger kwam en zag.
Vertelde zijn verhaal en ervaringen.
Noemde ons huis een geleefd bont geheel.
Rekende de som op die we eventueel kunnen vragen.
Kwam met een anekdote over een cliënt wiens huis zó vuil was dat hij het weigerde het te verkopen.
Wonderwel snapte de man dit en bij het volgende bezoek was alles pico bello.
We maakten afspraken.
Ik keek nogmaals eens goed rond en Roen dook op de telefoon voor de bankinfo.
Ik ken mijn lief een beetje en zag dat alles overweldigend was en we het overzicht hadden verloren.
We hadden een einddatum afgesproken om alles binnen 2 weken geregeld te hebben.
Na mijn ronde zag ik wat de makelaar bedoelde.
Alles is sjabie sjiek.
Ik stelde voor de haast wat te vertragen omdat wij ons voorbij liepen.
We hebben al een afspraak met iemand in Arnhem die zijn flat zelf verkoopt.
Dus gaan we dit weekend.
Kijken naar de flat en omgeving.
Informeren bij een verhuisbedrijf of we al een gedeelte van ons inboedel al kunnen opslaan.
Ons huis staat te vol.
We doen het rustiger aan en hebben nog genoeg te doen.





maandag 20 augustus 2018

Ruimen,



Met spiedend oog loop ik rond.
Vraagstellingen!
Wat moet nog gerepareerd worden?
Waardoor wordt ons appartement nog aantrekkelijker?
De vloer in de keuken heeft Roen al onder handen genomen.
Van de week worden de palen helemaal afgewerkt.
We waren er al aan gewend dat ze niet af waren.
Ook, wat kan er allemaal weg?
Stukjes leer en behangstalen gaan in de vuilniszakken en papierbakken.
Ga daar straks mee verder.
Ook van wat kunnen we in de verkoop zetten.
Apparaten die we gekocht hebben en voor de rest werkeloos in de kast staan.
Wat hebben we veel troep gespaard!
Zo van; dat kunnen we later misschien nog gebruiken.
We hebben het gevoel dat ons huisje snel verkocht gaat worden en wat we nu ruimen hoeft later niet mee.


zaterdag 18 augustus 2018

Digi Els.



Soms graai ik in mijn foto archief.
Ben dan blij dat ik Digi Els ben.
Kan knippen wat ik wil i.p.v. Zuinig afmeten door het rolletje,
Zo was ik in het Julianapark te Schiedam.
Het was toen nog Koninginnendag,
Het koningsfeest werd gehouden en optredens; volop.
Maakte groepsfoto's,
Thuis bekeek ik alles en distilleerde dit stelletje uit het geheel.
Lijkt op de jaren 50 of 60 in de reclame.


donderdag 16 augustus 2018

ff Wachten.



Nadat we hadden vernomen dat mijn lief 100% was afgekeurd zuchtten we beiden van opluchting.
Eindelijk zekerheid.
We verspreidden het woord
Kregen een telefoontje van de vrucht mijner schoot die de vraag stelde dat we nu vrij zijn om te gaan wonen waar we maar willen.
Waarom Arnhem niet?
Daar woont de rest van ons gezin.
We gingen praten en praten en nog eens praten en besloten om ons huis in de verkoop te gaan zetten.
Vertelden dit aan de diverse vrienden en kennissen.
Ook de UWV vroegen toch wel na of dit tot de mogelijkheden behoort.
Die raadde ons aan te wachten totdat alle ontslagprotocollen achter de rug waren.
Ook adviseerde een zwemmaatje Jeroen om te wachten totdat de Brexit achter de rug is.
Is het een harde dan gaan er vele mensen verhuizen vanuit de UK en huizen nog meer in prijzen stijgen door de vergrootte vraag.
Dus wachten we vooralsnog,
Ondertussen repareren we de kleine klusjes in huis om dit netter te maken.
Windowshoppen we op Funda en Jaap welke appartementen er te koop staan.
Kijken we in welke stijl we gaan inrichten.
Wat er allemaal weg kan.
Geduld is een schone zaak.

woensdag 15 augustus 2018

Grote schoonmaak.




Ik haal de bezem door mijn leven.
Alles wat me niet bevalt?
Eruit!
Spullen die ik 2 jaar niet vast heb gehouden.
Gaan naar winkels die dit alles in dank afnemen.
Goedkope boekenzaak, kringloopwinkel en 2de hands kledingzaak.
Door een wat langlopende depressie kijk ik nu extra kritisch overal in ons huis.
Vuil? Niet nodig? Foetsie!
Sopje hier, troep naar het vuilnis, kliekjes die nog goed zijn?
Kliekjesdag houden.
De rest eruit.
Vrienden die alleen maar over zichzelf praten en mijn commentaar bekritiseren of alleen maar reageren in negatieve zin of die alles weten zonder iets te vragen;
Der uit!
Zo langzamerhand kan ik nu weer beter en dieper in en uit ademen.
Loop ik weer rechterop.
En weet je wat?
Dit bevalt me prima!
En wat zegt Jeroen?
Die geeft me een aai over mijn bol of een schop onder mijn kont
en denkt:
Hoera, daar hebben we Elsje weer.


donderdag 19 juli 2018

Huistirannie

Gevonden op Google afbeeldingen.


Ineens was hij er.
Om nooit meer weg te gaan.
We wisten dat hij zou komen.
Het zat er dik in.
Je kon het zien.
Aan Mirjams buik.
Toch waren we verrast.
Verbaasd.
Hoe oenig kan je zijn?
Wat was hij lelijk.
Een scheel, verkreukeld marsmannetje.
Moeder vond hem prachtig.
De mooiste baby ooit.
Na een dag was hij echt mooi.
Hij nam de leiding.
Hij bepaalde.
Hij heerste.
's Avonds even naar de kroeg?
Samen joggen?
Forget it!
Thuisblijven voor de huistiran.
Eindeloos huisarrest.
Toch kon hij niet weg.
Want we waren reddeloos verliefd.
Een jaar later.
De crèche.
Het beviel mijnheer matig.
In het begin.
Voor de horigen een zegen.
Even lucht.
Maar daar was nummer twee.
Weer iemand die bleef.
De gijzeling ging verder.
Of het nooit gestopt was.
Het ging wennen.
Het werd een verslaving.
Twintig jaar later.
Afkicken.
Want ze gaan verkassen.
Allebei.
Om weg te blijven.
Dat hoort zo.
Dat is niet erg.
Dat wil je zelf.
Dat is een succes.
Dat is normaal.
Dat is het leven.
Dat is goed.
Dat stemt je dankbaar.

Maar je voelt het wel.

Laaglander

zondag 3 juni 2018

Schotland: reisverslag 2.

De nacht voor het vertrek geslapen in Venray, de woonplaats van mijn reisgenoot.
We werden naar Zeeland (N.B.) gebracht door de zoon van
Daar is het grote verzamelen van alle bussen van Bolderman.
Het is gróót daar!
Een enorm gekrioel van mensen en hun bagage en daar stonden ze, onze trouwe reiswagen met chauffeur.
Wie had de grootste koffer?
Ik, natuurlijk.
Met een wiskundig oog nam hij de gewenste koffers en stuwde de bagageruimte vol.
Snel even naar het kleinste kamertje.
In de bus richting Duinkerken in België.
Daar is het wat rustiger dan in Calais en de vaartijd is een half uur langer.
Door de douane gaan is een verhaal apart.
We werden zorgvuldig geïnstrueerd door de chauffeur die Robert werd genoemd.
Alle paspoorten en identificatiebewijzen in de handen houden.
Geen foto's maken in het betreffende gebied.
Er bestaan 3 opties;
  • Alleen paspoort controle.
  • Paspoort en willekeurig bagagecontrôle.
  • Allemaal Paspoort en bagagecontrôle.
Gelukkig voor ons alleen paspoortcontrôle.
Richting schip.
We mochten weer foto's maken.
We voeren richting Dover.
Het was er fris en nat aan boord.
Morgen ga verder.



zaterdag 2 juni 2018

Schotland: reisverslag 1.



Gisteren was mijn lief een heel druk baasje.
Downloadend alle foto's van beider toestellen.
Haalde de foto's die waren doorverzonden door mijn reisgenoot.
Ik had er zo'n 1000 en zij het dubbele.
Had al in mijn hoofd hoe deze in stukjes te verwerken
Van dag tot dag, van hier tot daar.
Alleen, zucht, is alles een grote brij.
Wanneer je in de bus zit en die wordt door iemand anders bestuurd.
Dan is er een volgorde.
Nu, de ene berg lijkt ernstig op de andere.
Hoe noordelijker hoe ruiger.
Alleen een kenner ziet het verschil.
Dus, ga ik alles door mijn foto bewerkingsprogramma stuwen.
Behandel ik alles per thema.
Wat het allemaal gaat worden?
We zien wel.