Soms

Soms, zijn er van die dagen dan worden we geleefd.

Dan weet ik niet wat te schrijven en mijn plekje achter de pc is bezet.

Dan denk ik, ik ben te beleefd.

Was ik maar wat assertiever en gaf de desbetreffende persoon een trap onder haar holletje.

Zij had een figuurtje en was zo klein dat het leek alsof er een stelletje reuzen hier wonen.

Maar eerlijk gezegd was ik bijna aan het einde van een spannend boek en de finale scene kwam in zicht.

En tijdens het lezen hoor ik geroezemoes aan de tafel en werd Roen daarna gefotografeerd.

Ik ook, maar toch incognito.

Ik heb niet altijd zin om herkenbaar getoond te worden.

Het was echter geen slechte dag en het boek liep goed af.

Op naar deel 3.

Herinrichting.

Bij aankoop van ons pand, nadat we alles hadden bekeken en gekeurd, hadden we bij de kleinste kamer zoiets van; hier kunnen we mee leven'. Later gaan we dit inrichten zoals we dit mooi vinden want het is nu totaal niet onze smaak.

Na sparen van statiegeld en zegeltjes is het eindelijk zo ver. Er is een nieuwe plee geïnstalleerd. Zo eentje met verwarmde bril, diverse heren en dames standjes, een föhn en een regelkastje.

We dachten eerst aan gewoon een super de luxe bril. Na lang beraad is de pot erbij gedaan. We wisten en weten nog steeds niet wat de vorige eigenaar allemaal at, maar het porselein was volledig vergaan dus was er niets meer schoon te houden.

Vanmorgen kwamen de heren en na 2 uur werk, een uitgebreide uitleg zitten we nu poepie sjiek.

We gaan later weer verder met de herinrichting. We zijn nog niet gereed. 

Feestmaand.

Het is begonnen! De feestmaand december.

Dat is te merken in de winkel.

Er is een mooie Sinterklaasetalage

De klanten zijn druk op zoek voor de “gelovigen” onder de jeugd.

Er worden een aantal feestmarkten in diverse kerken opgebouwd en bemenst.

Het rooster is gevuld.

De kraamopbouwers zijn gekomen en de kelder geplunderd voor de Sinterklaasmarkt.

Ondertussen komt de aflossing van de verkoopploeg

Er wordt dan vrolijk overgedragen, gepraat over hun wel en wee.

Wanneer Sint is vertrokken wordt de winkel in Kerstsfeer omgetoverd.

De boom wordt opgezet en gevuld met ballen en kleine kerststallen, engelen en nog meer.

Deze worden dan uit de boom verkocht.

De grote Kerstartikelen en prachtige cadeaus worden geëtaleerd.

Kortom: het is weer de feestmaand december.

Afval

Zo heet het in de 'volksmond'.

Gevonden materialen, zo noemen de kunstenaars het.

Wanneer je er voor openstaat vind je het overal;

Op straat of in de bomen.

Buiten of binnen.

Liefs altijd met de zon.

Zij maakt alles wat levendiger met highlights.

Wanneer ik soms na buiten ga, gewapend met mijn toestel

Jaag ik op dit alles en bewerkt dit alles op mijn pc

Ook dan maak ik mijn eigen kunst.

Zuster Els

Ja, ja. Ze is weer opgeroepen.

Het gaat nu niet zo goed met Roen.

Koud koorts noemen we het

Koorts maar dan ff anders

Hij heeft een temp van zo'n 35 graden

Slaapt dus veel

Luistert naar me

Dat maakt me ongerust

Ben dus boodschapster, kokkin, hondenuitlaatster en vooral zuster Els.

Ik vind dit helemaal niet leuk

Maar ook dit gaat weer voorbij

Gezondheidsnieuws

Eindelijk weer eens een blogje van Hot, of Jeroen.

Els en ik hadden vanmorgen een afspraak met de cardioloog. Hij zou ons gaan vertellen wat ablatie is, wat de kansen zijn bij mij op succes, tevens de risico's natuurlijk, en vanzelf hadden zowel Els als ik ook al studie verricht en waren mede door die studie en gesprekken met mensen die het ableren al achter de rug hebben of waar het mislukt is, niet echt enthousiast geworden. We zagen ook op tegen het gesprek en al helemaal tegen het maken van een afspraak.

De dokter die we troffen nam gelukkig uitgebreid de tijd en legde uit hoe hij mijn persoonlijke situatie ziet, en dat door mijn gecompliceerde situatie van een heel erg vergrote boezem, en het feit dat deze eigenlijk volcontinue aan het boezemfibrileren is, in combinatie met mijn suikerziekte, mijn afwijkende schildklier, mijn zwaarlijvigheid en mijn spierziekte de kansen op een goed resultaat dusdanig verlagen dat hij het doel, of levensverlenging en/of verbetering van de kwaliteit van mijn leven niet als haalbaar ziet. Kortom we gaan waarschijnlijk helemaal niet aan het ableren beginnen.

Wel ga ik per morgen stoppen met de digoxine en de metroprolol, en starten met sotalol. Daarna wil hij dan vandaag over drie weken me nog een keer shocken(reversie) en daarmee pogen hoe lang mijn hart daarmee weer op een normaal tempo kan komen. Lukt ook dat niet dan zal er weinig anders opzitten dan ook hiermee weer gewoon verder leven.

Op de terugweg vroeg Els of ik iets geruster was na dit gesprek en eigenlijk is dat wel een beetje zo. Niet dat ik gerustgesteld ben, maar ik zag sowieso toch wel behoorlijk op tegen deze ingreep die via de beide liezen wordt uitgevoerd en veel risico's met zich mee brengt. Voor de rest moet dit nieuws nog even bezinken. Els vertelde dat ze toch al wel wat geruster is nu deze ingreep(ingrepen) niet door gaan. De constante vermoeidheid en het feit dat mijn hart eigenlijk constant te hart werkt zal mijn levensduur niet verlengen, maar daar doen we het dan maar mee.

Is er nieuws op dit gebied dan horen jullie het weer.

Uitzicht uit mijn huis

Vaak denk ik
WE wonen op een mooie plek

Herinrichting.

Mijn pc is weer thuis. Althans, dat dacht ik. Zij moet weer helemaal worden ingericht. Peace of cake. Dat waren de gedachtegangen. Met mijn lief aan mij zij komt het helemaal goed. Niet dus. Mac fee eraf en AVG erop. De rest werd vervolgd. We deden alles wat we dachten dat goed was en sloten met tevredenheid de pc af. Helaas te vroeg gejubeld. De volgende dag na de opening, elk programma zei: opnieuw beginnen, hoe bedoelt u of wat bedoelt u. Wie bent u, ik ken u niet! AACH! Weer opnieuw beginnen en weer hetzelfde commentaar. Verder zoeken en aanvullen. Alles wat bij de vorige inrichting normaal was moet nu anders benaderd worden. We zijn er nu bijna dus kan ik nu dit stukje schrijven. Een pc is soms een raar ding met sabotage neigingen. 

De Buit

Moe en blij kwamen we thuis met de buit.

Sharonfruit, mandarijnen, veldsla, groene kool, kleine witte paddenstoeltjes, bonte snoeptomaatjes en avocado's..

Alles heerlijk en zalig!

Ik denk dat ik in mijn vorig leven een konijn ben geweest of een ander groenteverslinderaar.

Zelfs Jeroen is besmet met dit virus.

Dat wordt smikkelen en smullen.

Vanavond eten we rauw gebakken aardappels en een uitgebreide salade.

De thuiskappers.

Door de tijd heen hebben we geleerd elkaars haren in een model te couperen, om het mooi te zeggen.

Ik heb het gemakkelijk want bij Jeroen is zijn coupe recht toe recht aan.

Dat is maar goed ook want iets recht knippen is niet 'my cup of tea'.

Jeroen daarintegen wordt steeds beter.

Ik heb nogal wat eisen.

Zie ik een leuke haarstijl dan is de vraag aan mijn lief;

Kun je dat ook?

Dan hoor ik ja of neen.

We hebben menig tondeuse versleten.

En vandaag is nummer zoveel overleden.

Dus duikt mijn lief in de kast want we hebben nog één reserve

en zo knippen we lustig verder.