Lentestop

Ik heb ff last van een writers block

Er is een grauwsluier voor mijn ogen opgetrokken

Mijn vergezicht is weg

Ben aan het vechten voor mezelf

Soms lig ik daar met mijn hoofd onder de dekens

Soms loop ik buiten met Meisje aan mijn zij

Soms knuffel ik mijn liefje plat

Soms verdwaal ik in spannende boeken

Ik neem nu even de tijd voor mezelf en wanneer ik weer belangstelling heb voor de buitenwereld heb dan ga ik weer schrijven.

Tot dan

Sarcofagen.

Dat zijn die vreemde granieten kisten/dozen.

Ze lagen naast een kerk ergens in Frankrijk.

Voor het geval dit vreemd lijkt,

in Frankrijk worden de graven zelden in de grond bijgezet

Deze is te hard en stenig.

Ze huizen de doden in kleine huisjes en worden ze in granieten kisten of sarcofagen gelegd.

Ik dacht eerst iets voor de armen want graniet wordt overal in Frankrijk gevonden.

Nu denk ik van niet.

Arbeidsloon is toch wel erg hoog.

Maar gezien door mijn ogen vind ik dit alles bevreemdend en weet ik niet of deze traditie wordt voortgezet.

Imponerend!

Gemaakt door Javier Arcenillas.

Wednesday

Ik heb vandaag mijn dag niet.

Zie mijn lief strompelen, hijgen, zweten en rillen.

Niks aan.

Heb vandaag echt maar een verplichting en die is niet slecht.

Volle verf uit de tubes knijpen op maagdelijk wit papier.

De kleuren zwart/wit.

Samen grijs.

Past bij mijn stemming.

Daarna een ander vel erop leggen en er met mijn handen over glijden, drukken en duwen.

Pagina's van elkaar rukken en kijken wat er te zien valt.

Soms met de steel van een kwast lijnen trekken.

Alles wegleggen en wachten tot het droog is.

Probeerde dit al met olieverf maar die droogtijd!

Ajajaj, zwaar onderschat.

Nu doe ik het met acryl verf.

Voor de rest schrijf ik dit stukje en ga dan in mijn boek duiken.

Vaarwel dag ik hoop dat je héél snel voorbij glijdt.