Lastig

 

Het weekend is weer voorbij.

Ik merk dat ik toch veel aan het tobben ben.

Ik heb een gezwel op mijn rug dat ze vanmiddag gaan wegsnijden. Blijkt een grote verstopte en ontstoken talgklier te zijn.

Verder blijkt de schroef waar de BoneAnchoredHearingAid aan vast zit los te zitten. Dit zorgt voor storingen in haar gehoor, en na een bezoekje aan de BAHA verpleegkundige in het Maasstad zkh blijkt dat de nieuw gebruikte schroeven van Cochlear voor veel problemen zorgen. Of ze groeien er uit, of de huid groeit er overheen, of ze gaan loszitten. Ik merk dat ik er veel mee bezig ben. Mijn verwachting is dat deze schroef er uit zal moeten en zal worden vervangen door een oud model schroef. Mijn fantasie slaat dan misschien op hol, en ik heb natuurlijk in mijn leven al heel veel met schroeven pluggen en dergelijke gewerkt. Mijn gedachten zeggen dat als een schroef gaat lubberen dan kan je niet zomaar een nieuwe schroef op dezelfde plek plaatsen, tenzij je het uitgelubberde gat eerst vult, met gips of cement. Hoe gaat dat in bot en door hoofdhuid heen?

Ik ben natuurlijk geen dr. Maar het lijkt me een lastig probleem, en Els (en ik) zijn nu natuurlijk juist zo blij dat haar gehoor weer fatsoenlijk werkt. Ik ben er kennelijk ook gedurende mijn slaap mee bezig.

Verder merk ik dat het verlies van onze lieve langpootmug uit Amorgos nog steeds veel verdriet doet. Wandelen daar komt het nauwelijks van en vooral op vrije dagen is het moeilijk om de structuur weer aan te brengen. Als ik werk dan gaat het wel, dan is er afleiding en is er voldoende te doen.

Daarnaast is het lastiger.

Verder ben ik nu alweer bijna vier weken zonder mijn eigen scootmobiel. Die van mij maakte een geluidje en had een afwijking, en die staat in de garage in Katwijk. Maar kennelijk is het moeilijk om ‘m te repareren, terwijl het notabene om een nieuw apparaat gaat. Ik ben ‘m in totaal al langer kwijt dan dat ik er op heb kunnen rijden. Het leenapparaat wat ik heb laad slecht op want ik heb de bijpassende lader niet erbij gekregen en ik kan er dus nauwelijks twintig km. Op rijden. Daar komt nog bij dat het een hotsenbotsend apparaat is wat lijkt geen vering te hebben.

Ik heb al nagevraagd waar de mijne blijft maar heb nog geen antwoord ontvangen. Ik hoop toch dat ik ‘m deze week gerepareerd terug krijg.

Verder heeft de verzekering van Jesse veel minder kosten vergoed dan ze volgens de polis moeten doen, dus ook daar moet ik nog achteraan.

Kortom er spelen weer allerlei zaken.

Tot zover, even lekker van me afgeschreven. Soms doet dat goed. Nu gaan we gauw weer verder met de dagelijkse zaken hier op het werk.

Geroet                                                   Jeroen