zondag 31 augustus 2014

Het is weer zover!

Roen is weer een tijdje thuis
Duizelig, meer pijn, zure spieren en concentratieproblemen.
Deze aanvallen komen zo regelmatig terug
Het gaat erom dit te herkennen en te erkennen.
Eerst lopen we rond met de houding van: Neen, ik wil dit niet.
Het eventjes aanzien
Totdat ik vind dat het genoeg is!
Dan sla ik met de vuist op tafel.
Je meld je ziek! Brul ik.
Schop hem regelmatig naar bed
Lichtelijk tegenstribbelend en dan gaat hij uiteindelijk
Dan is de kuur: slapen, rusten, even naar buiten, slapen enz.
Tot nu toe werkt dit redelijk goed.
Tegen de tijd dat hij heftig protesteert weet ik het
Hij is weer beter
Dan trek ik me weer terug.
En denk aan het volgend gezegde:
Achter elk succesvolle man staat een vrouw met een zweep.

Geen opmerkingen: