Wereldwinkel dagje uit naar Sterretje-MAMMOET-eetcafé 't Stadserf Schiedam
Afgelopen dinsdag hadden we met 
de Wereldwinkelmedewerkers van Schiedam ons twee keer per jaar geplande uitje. Deze keer weer 
iets heel anders als normaal. Het bestuur probeert 
2xp/j een dagje uit te organiseren om en dank je wel voor de inzet van iedereen te zeggen en om elkaar buiten 
de gewone werkzaamheden om op een andere manier te leren kennen. Ik ben al twee dagen bezig om 
alle foto's uit te werken. Zowel Rose als ik hadden alle toestellen bij ons, maar omdat het ging regenen heb ik hoofdzakelijk gebruik 
gemaakt 
van mijn Olympus 1030SW10.1. Dat toestel 
dat kan tegen weer wind en 
kou en heeft al vaker 
dienst 
gedaan 
als het weer niet mee zit. Dit keer hadden 
we gekozen voor een 
VVV arrangement genaamd 
"Industrieel Toerisme". 
Waarom? In de folder van 
het VVV werd gesproken over de grote industrieën 
van Schiedam, en vooral 
Mammoet sprak erg tot de 
verbeelding. Ooit ik was een jaar of zeven acht 
en we woonden toen in Hilversum en 
er was buiten een flink kabaal. Ik mocht even naar buiten en toen zag ik een gigantische rood gekleurde vrachtwagen die ongelooflijk lang was. Zo lang dat hij van ons huis tot aan het einde van de van Riebeeckweg door liep. Er werd iets op vervoerd voor de inmiddels in 1995 gesloopte EXPOhal of de daarnaastgelegen Draversbaan op het Sportpark waar ik vroeger veel statiegeldflessen inzamelde onder de tribunes en op atletiek zat. Die vrachtwagen met 124 wielen was geloof ik van het bedrijf van Seumeren. Inmiddels heet dit bedrijf Mammoet. Mammoet kennen de meeste mensen van de grote transporten of bergingsoperaties. Zo heeft dit Schiedamse bedrijf onder andere de gezonken Russische Kernonderzeëer "de Koersk" geborgen. Nu hebben we met eigen ogen kunnen zien met wat soort materieel ze zulke operaties uitvoeren. Alles is groot, groter of ontzettend groots. Waar ik zojuist EXPO hal neerschreef stond eerst EURO hal. Ik ging vervolgens via google op zoek naar die hal en kwam midden in mijn jeugdherinneringen terecht. De EUROhal waarnaar ik zocht bleek helemaal niet te bestaan, maar met moeite kwam ik erachter dat die EXPO hal heette. Een hal die na een wereldtentoonstelling ik geloof die in België naar Nederland verplaatst was. Ik heb van mijn 6e tot mijn zestiende in Hilversum gewoond dus liggen daar een hoop momenten en gebeurtenissen uit mijn verleden. Bij dat lange zoeken bleek dus dat mijn geheugen wat foutjes bevatte. Ik bleef ook een tijdje hangen, want ik zag zoveel bekende beelden en heb er het een en ander van gedownload ook. Zo kwam ik via de EXPO hal bij de draversbaan, de st. Willibrorduskerk, waar ik die 10 jaren in Hilversum toortsdrager, misdienaar en acoliet was en vaak ook begrafenissen en bruiloften had. Duizende malen ben ik daar geweest en ik schrok er dan ook van dat die kerk al in 1995 gesloopte was. Via de bouwtekeningen van de kerk kwam ik bij de Wilbeekschool, de studio's, de omroepen, het oude Postkantoor van mijn Pa met daarnaast het oude Raadhuis en de kerk die ik nog heb zien afbranden. Van daaruit kwam ik bij het moderne stadhuis van H'sum van Dudok waar mijn oudste broer getrouwd is, en via Dudok kwam ik bij zijn woonhuis en veel gebouwen die hij ook voor die stad als stadarchtect ontworpen heeft. Het was een stevig gewoel in tien mooie jaren. Nu 
zitten we weer in Schiedam waar overigens Dudok ook zo zijn steentje 
aan 
heeft bijgedragen. 
We begonnen 
het VVV arrangement 
dus met koffie en 
gebak in café het Sterretje. 
Vervolgens stond er een 
nette bus van de Jong op ons 
te wachten waarmee we langs 
diverse industriële 
complexen reden. Bingham, vlaggen en zeil, 
van 
de oude van Vollenhoves, die Pieter de bijnaam Markies 
van Schiedam bezorgde, 
de glasfabriek, Koninklijke de Kuyper, 
voren onze identiteitsgegevens voor een entree- en exitformulier, en voetmaten moeten opgeven. Wel een hoop werk, maar voor onze eigen veiligheid en hun verzekering. Het leverde wel extra leuke plaatjes op. We werden 
daar vervolgens rondgeleid door een 
gepensioneerde medewerker met een hele lange staat van dienst. Zijn naam is Jan van Wees, en hij wist ons ontzettend veel wetenswaardigheden te vertellen. Dhr. had duidelijk van 
zijn baan ook zijn hobby gemaakt. Hij sprak op gedreven en enthousiaste wijze over "zijn " bedrijf waar hij met heel veel liefde voor gewerkt heeft. Hij heeft onder andere zijn eigen museum waar hij alle miniatuur modellen en alles wat met van Seumeren 
en Mammoet te maken heeft verzameld 
en conserveert. Dat was helaas niet hier, maar op zijn 
homepage http://www.janvanwees.nl krijg je wel een 
goede indruk van wat hij allemaal al verzameld heeft. 
Ik zou er graag eens een blik werpen. Hij beheerd daar ook het VAN SEUMEREN-MAMMOET archief. http://www.mammoet.com/Default.aspx?tabid=188 Tijdens de rondleiding 
vertelde 
dhr. Jan oftewel Opa zoals hij zichzelf ook wel noemde veelvuldig over zijn ervaringen tijdens al die jaren werk. Over sommige grote genoegens en tevredenheid, 
maar ook over bijvoorbeeld de huidige naam. Hij had liever 
Van Seumeren als hoofdnaam gehandhaafd, maar heeft er inmiddels natuurlijk welgenoegen mee genomen. 
Mammoet is in de 56 landen waar Mammoet mee werkt en in vertegenwoordigd is een veel gemakkelijker uitgesproken naam die ook veel meer tot 
de verbeelding van veel mensen spreekt. Zo vertelde hij onder andere dat ze bij Mammoet zo'n enorme voorraad materiaal en 
materieel hebben liggen om alle grote karweien waar dan ook aan te kunnen pakken en op onafhankelijke wijze te kunen opereren en een compleet pakket van diensten te kunnen aanbieden. Zo ligt er hier in Schiedam bijvoorbeeld meer dan 1500meter weg om aan te leggen waar dat nodig is en zo noemde Jan meer voorbeelden. De hier bijgevoegde beelden spreken eigenlijk voor zichzelf. De meeste collega medewerkers vonden het een ogenopenend uitje. 
De meesten hadden geen idee van wat een bedrijf als Mammoet allemaal onderneemt. 
Zo werken er alleen in Schiedam al dik 1000 mensen. Tijdens ons ommetje was er ook een bedrijvigheid alom. 
Er werd getakeld, gehesen, met een enorme witte soort heftruck werden zaken verplaatst en overal om ons heen 
was er wat gaande. Ook werd er gelast, containers werden gevuld en andere werden geleegd. Men probeert alle apparatuur tegenwoordig in containers te vervoeren, en als er apparatuur is die niet past wordt daar een 
container omheen gebouwd. Dit is de hedendaagse en snelste manier van transport. Achteraf was het ook heel logisch dat wij ook allen 
gehelmd en voorzien van stoere schoenen met stalen neuzen welkom waren. Een ongeluk zit nu eenmaal in een klein hoekje. Vanaf de punt waar de grootste overslagkraan van Mammoet op de kant staat die geloof ik 250.000kg kan tillen kon 
je ook de voormalige villa van Wilton zien liggen met de daarachter gelegen privé golfbaan. Jan vertelde dat deze prachtige villa meestal helaas leeg staat. Zonde. 
Wel wordt deze villa soms gebruikt door de Rotterdamse havenautoriteiten 
voor representatieve doeleinden of samenkomsten. Jan liet ons in de voorraad hal vakken vol met reusachtige oorbellen, lieren, persen, 
staalkabels e.d. zien. Na bijna anderhalf uur heeft Jan net zoals hij bij andere rondleidingen doet een foto van ons gezelschap genomen(zie onderaan reportage), en daarna waren wij blij weer wat op te kunnen warmen. 
We hadden ontzettende mazzel gehad qua weer. Nauwelijks druppels op onze helmen gehad, en zelfs flink wat zon. Soms 
was het gewoon lastig fotograferen met tegenlicht. Na ons ontdaan te hebben van de helmen en de schoenen, wat overigens ook leuke plaatjes opleverde, gingen wij richting de bus. De chauffeur had zich tijdens het wachten op ons vermaakt middels een film en bracht ons vervolgens via een leuke omweg naar eetcafé 't Stadserf waar Jan en Lia, de uitbaters 
daar al op ons wachten. We kregen daar eerst wat te drinken en vervolgens een royale uitgebreide lunch. We begonnen met een tomatensoep, 
gevolgd door versgebakken bruine en witte pistoletjes, roomboter, kroketten, tonijn-, en eiersalade, diverse soorten ham, kip, bacon, jonge en oude kaas, mosterd. Wat verrassend was dat sommige vleeswaren 
voorzien waren
van dun gesneden witte kool met komijn. Erg lekker. Zo rond half drie 
heeft Rose de dag afgesloten. Iedereen ging weer huiswaarts. Terugkijkend kunnen we rustig zeggen dat het een uiterst geslaagd uitje is geweest. De verhalen en 
gesprekken 
tijdens en erna zijn overwegend positief en het bestuur heeft al menig bedankje ontvangen. 
Bij mij viel na afloop ook de spanning weer wat weg. 
Ik had weliswaar niet de verantwoording 
maar je wilt natuurlijk 
wel dat het allemaal slaagd, 
en ik 
heb na afloop 
heerlijk twee uur geslapen. 
We kunnen er weer even 
tegenaan. Het volgende uitje zal naar Culemborg gaan. Daarover later 
meer. Als je foto's groter wilt zien klik er dan dubbel op dan vergroten ze links boven in beeld. Veel plezier.We kregen donderdag de 21ste de groepsfoto die Jan van Wees dinsdag na afloop gemaakt heeft toegezonden via Mammoet. Hierop staan alle deelnemers aan het uitje, tenminste die die aan de rondleiding hebben deelgenomen inclusief de fotograaf dus en exclusief Ria. Tot zover.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten