![]() |
Eigen Gemaakte foto |
Tijdens deze
hitte treft mijn lief me regelmatig zittend met rondom me de hard werkende
ventilatoren. Ik lees nu veel. Nu ben ik met het boek: Mythen & Bewustzijn
bezig. Dit is een boek van een Teleac cursus en is geschreven door Joseph
Cambell en Bill Moyers. Het is een vraag en antwoord boek en het vertelt in het
kort over de mythes over de wereld en raakvlakken die ze hebben. Deze tekst
staat op blz. 86.
M. En dan
komt de laatste overgang, door de donkere poort?
C. Ach, dat
is helemaal geen probleem. Het probleem van de middelbare leeftijd, als het
lichaam de climax van zijn kracht heeft bereikt en in verval raakt, is je te
vereenzelvigen met het besef dat het een voertuig is. Dit is iets wat ik uit de
mythen leerde. Wat ben ik? Ben ik een gloeilamp die het licht overbrengt of het
licht waarvan de gloeilamp het voertuig is? Een van de psychische problemen van
ouder worden is de angst voor de dood. Mensen verzetten zich tegen de deur van
de dood. Maar dit lichaam is een voertuig van bewustzijn, en als je je kunt
vereenzelvigen met het bewustzijn kun je toezien hoe dit lichaam zich beweegt
als een oude auto. Daar gaat het spatbord, daar gaat een band, het een na het
ander, maar het is voorspelbaar. En vervolgens gaat het hele ding geleidelijk
achteruit en het (ik) bewustzijn voegt zich weer bij het (rest) bewustzijn. Het
bevindt zich niet meer in deze bepaalde omgeving.
De woorden
tussen de haakjes, heb ik er zelf aan toegevoegd. Het zegt meer over mezelf dan
over het boek en daardoor geeft deze tekst me troost die mijn angst heeft
weggevaagd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten