Park Meerwijk Bergen(NH) en de Amsterdamse School Stijl architectuur
Ik kon bij het vorige verslag geen foto’s meer toevoegen en iets zei me dat het verslag te groot begon te worden, en toen werd ik behoorlijk zenuwachtig, want het publiceren, het opsturen van het verslag naar web-log.nl in the U.S.A. nam meer dan twintig minuten in beslag en ik dacht ik zal dit gehele karwei nogmaals moeten doen. Ook zag ik bij het nalezen wat gelukkig uiteindelijk wel 
kon dat ik bijvoorbeeld bij "de Bark"een foto van de zijgevel ben vergeten. En normaliter durf ik nog wel veranderingen aan te brengen, maar nu het stuk al moeizaam 
publiceerbaar bleek, durf ik daar niet aan te beginnen. Zodoende begin ik nu gewoon met de vergeten foto van de Bark zijgevel. Zo idem voor de mooie voorgevel van "de Bark". Dus bij deze alsnog. Verder is er ook geen echte overzichtsfoto van "de Ark"en die is toch ook zeker de moeite 
waard. Ook ontdekte ik dat er nog een brug
van archtect Kramer ontbrak, dus die zet ik hier ook nog even neer. Nu ga ik verder waar ik in het vorige verslag bleef steken. Kortom terug naar villa Meerhoek/ster van architect Cornelis Jonke Blauw.
Dit pand is bijna geheel bewaard gebleven, alleen de voordeur is tegen alle reels van de bouwtekening in veranderd. verder is zelfs het hek helemaal aan dit huis aangepast. 
Op weg naar de Hut, om daar weer het bos in te gaan richting bus, komen we langs een totaal ander huis. Niet te vergelijken met de net geziene stijl, maar zowel Rose als ik zijn echte mensen van het moment, en het hier en nu, en het huis waarvan we zuiver toevallig toch allebei een foto hebben gemaakt sprak ons bijzonder aan. Een huis met veel licht en leegte van binnen. Een soort Zen huis.
Tot besluit van deze eigenlijk een beetje uit de hand gelopen reportage doen we er nog wat foto’s van de weg naar de bus bij en daartussenin een aantal linkjes naar andere objecten die veel met de Amsterdamse stijl en school te maken hebben. Vooral de volgende geeft een prachtig beeld van de Spaarndammer buurt in Amsterdam en naar het Museum aldaar, waar ook meubelen, e.d. te zien zijn in Amsterdamse School Stijl. http://www.zuidelijkewandelweg.nl/architectuur/aspresentatie/index.html Amsterdam tour spaarndammerbuurt en museum
http://www.architectuur.org/staal02.php
kon dat ik bijvoorbeeld bij "de Bark"een foto van de zijgevel ben vergeten. En normaliter durf ik nog wel veranderingen aan te brengen, maar nu het stuk al moeizaam 
publiceerbaar bleek, durf ik daar niet aan te beginnen. Zodoende begin ik nu gewoon met de vergeten foto van de Bark zijgevel. Zo idem voor de mooie voorgevel van "de Bark". Dus bij deze alsnog. Verder is er ook geen echte overzichtsfoto van "de Ark"en die is toch ook zeker de moeite 
waard. Ook ontdekte ik dat er nog een brug
van archtect Kramer ontbrak, dus die zet ik hier ook nog even neer. Nu ga ik verder waar ik in het vorige verslag bleef steken. Kortom terug naar villa Meerhoek/ster van architect Cornelis Jonke Blauw.
Dit pand is bijna geheel bewaard gebleven, alleen de voordeur is tegen alle reels van de bouwtekening in veranderd. verder is zelfs het hek helemaal aan dit huis aangepast. 
Op weg naar de Hut, om daar weer het bos in te gaan richting bus, komen we langs een totaal ander huis. Niet te vergelijken met de net geziene stijl, maar zowel Rose als ik zijn echte mensen van het moment, en het hier en nu, en het huis waarvan we zuiver toevallig toch allebei een foto hebben gemaakt sprak ons bijzonder aan. Een huis met veel licht en leegte van binnen. Een soort Zen huis.
Tot besluit van deze eigenlijk een beetje uit de hand gelopen reportage doen we er nog wat foto’s van de weg naar de bus bij en daartussenin een aantal linkjes naar andere objecten die veel met de Amsterdamse stijl en school te maken hebben. Vooral de volgende geeft een prachtig beeld van de Spaarndammer buurt in Amsterdam en naar het Museum aldaar, waar ook meubelen, e.d. te zien zijn in Amsterdamse School Stijl. http://www.zuidelijkewandelweg.nl/architectuur/aspresentatie/index.html Amsterdam tour spaarndammerbuurt en museum
http://www.architectuur.org/staal02.php 
Park Meerwijk en de Amsterdamse School Stijl Architectuur
We hadden in verslag vier net de uitgebreide uitleg van de gids gehad over Park 
Meerwijk, en waren bepakt en gezakt, 
en gewapend met veel fototoestellen, sommigen met stoel op weg gegaan door het mooie oude bos richting de Amsterdamse stijl villa’s.
In 1918 toen dit plan net gereed was vertelde men in Bergen dat er een vreemde griep heerste in het dorp. Het volgende gedicht verscheen: Bergensche Ziekte In het Park Meerwijk, onder Bergen, is ‘t door een nieuwe griep niet pluis. Die onlangs daar werd waargenomen. Aan elk pas opgetrokken huis. Mocht zij zich elders ook vertoonen, dan is het middel bij de hand om haar afdoende te bestrijden: Een weinigje verstand. 2 september 1918.
Laten we zelf zien wat die Bergensche Griep inhield. Net zoals een tijd geleden toen de Hollanditis uitbrak(de grote anti kernwapendemonstraties), waren de meeste Nederlanders daar ook trots op. Het eerste huis wat we als we uit het bos komen is het enig overgebleven pand van Kramer wat nu het naambordje De Hut draagt.
Een ongelukkige naamsverandering, waardoor het oorspronkelijk Tyltyl in het vergeetboek is geraakt. Het bijbehorende schuurtje heet Mytyl, twee sprookjesnamen, voor sprookjeshuisjes in een sprookjesbos. Het is dit sprookjesachtige karakter, dat sommigen onacceptabel vinden en niet passend in een volwassen architectuur. 
Maar waarom zou architektuur uitsluitend afgestemd moeten zijn op volwassenen, kinderen wonen ook en welk klasgenootje zou in deze omgeving niet met zo'n daar wonende vriendjes willen ruilen. Tyltyl gaat zwaar gebukt onder het een tijd geleden vernieuwde rieten zadeldak, maar kan typologisch geen aanspraak maken op de benaming villa of landhuis, het diende dan ook destijds als conciergewoning volgens de mondelinge overlevering van de omwonenden. Nu woont er een persoon in. Vervolgens gingen we linksaf en kwamen bij Huize de Boschkant.
Let bij dit huis ook speciaal op het prachtige glas in lood bij de voordeur en daarnaast. Tegenover huize de Boschkant ligt een huis wat officieel niet tot de arcitectuur van de Amsterdamse school behoord, maar duidelijk is dat de Belgische architect van Huize Flandria graag had willen meedoen aan plan Meerwijk. Het kleurgebruik kan als origineel beschouwd worden.
Een klein stukje verder zagen we de bovenkant van De Bark, de rest van het huis is helaas verscholen achter een gigantische heg. De bewoners stellen prijs op hun privacy en ontnemen ons het directe gezicht op het buitengewone metselwerk. Zometeen hierover meer. 
Eerst staan we nu stil bij een fantastisch tuinhuisje in de voortuin van De Ark. Het tuinhuisje heeft een duidelijk mannelijke en een duidelijk vrouwelijke kant. De architect van zowel de bark als de 
Ark is Jan Frederik Staal. Dan het woonhuis "de Ark"zelf. Dit pand is in 2003 waanzinnig mooi gerestaureerd. Tot en met de afwatering die onder het leien dak doorloopt is vrijwel alles herstelt in oorspronkelijke staat.
Ook het metselwerk is heel mooi geworden. Een heel moeilijk karwei, want in de tijd dat deze huizen gebouwd werden was het materiaal van slechte kwaliteit. De informatie bij deze foto’s komt naast van de gids ook van de volgende site. Een heel interessante met beschrijvingen van ieder huis en veel info over de arcitecten, de vergunningen enz. http://www.jantromp.nl/docs/tekstas.htm We zijn nu dan bij "de Bark"aangetroffen. Bij dit huis is het meest de bouwoorsprong duidelijk en dat het echt als een schip, een 
Bark is gebouwd. De romp, de ramen, en eigenlijk in alles doorgevoerd. Prachtig. Doordat die heg ervoor staat heb ik een foto van internet gepakt om hier toch het huis zoals het was te kunnen laten zien. Het is een zwart wit foto van vlak na de bouw:
We lopen na de Bark weer een stukje verder. We komen bij het huis waar Lous Haasdijk woont. Dit is een prachtig 2 onder een kap huis. Haar hond voegt zich nog even bij onze groep.
De hond vond onze aanwezigheid duidelijk prettiger dan de bewoners, die natuurlijk vaker te maken hebben met groepen als de onze. We gaan vervolgens over een echt A’damse stijl brug 
van architect Kropholler. Ook hier zie je dat de tijd een desastreuze werking heeft op het toen slechte materiaal. Over dit bruggetje komen we bij de villa’s Meerlhuis en Meezennest, van diezelfde architect. Deze villa’s zijn 
zowel gekoppeld
als gespiegeld, en wat nog meer opvalt zijn de enorme schoorstenen. Die ook weer naar de scheepvaart verwijzen. 
We gaan eens door, het afgelopenhuis was van de enige vrouwelijke architect van het gezelschap architecten dat in opdracht van Arnold Heystee tussen 1915 en 1918 dit prachtige park bouwden. Er was nog een prachtige villa, die in de vijftiger jaren is verbrand, maar daar is naast deze ansichtkaart niets meer van te vinden. Het was Huize Beukenhoek:
We gaan met de gids verder naar een twee onder een kapwoning van G.F. La Croix
We zijn ondertussen bij opnieuw een huis ontworpen door Staal. Het gaat hier om drie huizen die geschakeld zijn. De huidige staat is erbarmelijk. de restauraties zijn onvakkundig gedaan, en eigenlijk ziet het er niet uit. De oorsprong van deze 3 huizen genoemd naar 3 vrienden van Job, Bildad, Elifaz en Zofar was erg mooi zie tekening:
Daarna zoals het er nu uitziet van voren.
En daarna net nadat het gebouwd is.
Wat een inmens verschil hé? Ongelooflijk dat mensen zoiets moois zo kunnen verabbezakken.
Nog een voorbeeld van hoe het niet
moet volgt nu. De huidige eigenaars hebben het nog wel mooi van vorm zijnde gebouw geschilderd en houden bij hun moderniseringen geen rekening met de oorspronkelijke bouwplannen, en de geschiedenis.
Zoiets zou onder monumentenzorg moeten vallen. Onze tour liep langzaam op zijn eindje. 
We kwamen in de buurt van een stervormig huis. Momenteel bewoond door de uitvinder van 
Loekie de Leeuw. Deze eigenaar is echter wel zuinig op dit prachtige 8 hoekige huis.
Meerwijk, en waren bepakt en gezakt, 
en gewapend met veel fototoestellen, sommigen met stoel op weg gegaan door het mooie oude bos richting de Amsterdamse stijl villa’s.
In 1918 toen dit plan net gereed was vertelde men in Bergen dat er een vreemde griep heerste in het dorp. Het volgende gedicht verscheen: Bergensche Ziekte In het Park Meerwijk, onder Bergen, is ‘t door een nieuwe griep niet pluis. Die onlangs daar werd waargenomen. Aan elk pas opgetrokken huis. Mocht zij zich elders ook vertoonen, dan is het middel bij de hand om haar afdoende te bestrijden: Een weinigje verstand. 2 september 1918.
Laten we zelf zien wat die Bergensche Griep inhield. Net zoals een tijd geleden toen de Hollanditis uitbrak(de grote anti kernwapendemonstraties), waren de meeste Nederlanders daar ook trots op. Het eerste huis wat we als we uit het bos komen is het enig overgebleven pand van Kramer wat nu het naambordje De Hut draagt.
Een ongelukkige naamsverandering, waardoor het oorspronkelijk Tyltyl in het vergeetboek is geraakt. Het bijbehorende schuurtje heet Mytyl, twee sprookjesnamen, voor sprookjeshuisjes in een sprookjesbos. Het is dit sprookjesachtige karakter, dat sommigen onacceptabel vinden en niet passend in een volwassen architectuur. 
Maar waarom zou architektuur uitsluitend afgestemd moeten zijn op volwassenen, kinderen wonen ook en welk klasgenootje zou in deze omgeving niet met zo'n daar wonende vriendjes willen ruilen. Tyltyl gaat zwaar gebukt onder het een tijd geleden vernieuwde rieten zadeldak, maar kan typologisch geen aanspraak maken op de benaming villa of landhuis, het diende dan ook destijds als conciergewoning volgens de mondelinge overlevering van de omwonenden. Nu woont er een persoon in. Vervolgens gingen we linksaf en kwamen bij Huize de Boschkant.
Let bij dit huis ook speciaal op het prachtige glas in lood bij de voordeur en daarnaast. Tegenover huize de Boschkant ligt een huis wat officieel niet tot de arcitectuur van de Amsterdamse school behoord, maar duidelijk is dat de Belgische architect van Huize Flandria graag had willen meedoen aan plan Meerwijk. Het kleurgebruik kan als origineel beschouwd worden.
Een klein stukje verder zagen we de bovenkant van De Bark, de rest van het huis is helaas verscholen achter een gigantische heg. De bewoners stellen prijs op hun privacy en ontnemen ons het directe gezicht op het buitengewone metselwerk. Zometeen hierover meer. 
Eerst staan we nu stil bij een fantastisch tuinhuisje in de voortuin van De Ark. Het tuinhuisje heeft een duidelijk mannelijke en een duidelijk vrouwelijke kant. De architect van zowel de bark als de 
Ark is Jan Frederik Staal. Dan het woonhuis "de Ark"zelf. Dit pand is in 2003 waanzinnig mooi gerestaureerd. Tot en met de afwatering die onder het leien dak doorloopt is vrijwel alles herstelt in oorspronkelijke staat.
Ook het metselwerk is heel mooi geworden. Een heel moeilijk karwei, want in de tijd dat deze huizen gebouwd werden was het materiaal van slechte kwaliteit. De informatie bij deze foto’s komt naast van de gids ook van de volgende site. Een heel interessante met beschrijvingen van ieder huis en veel info over de arcitecten, de vergunningen enz. http://www.jantromp.nl/docs/tekstas.htm We zijn nu dan bij "de Bark"aangetroffen. Bij dit huis is het meest de bouwoorsprong duidelijk en dat het echt als een schip, een 
Bark is gebouwd. De romp, de ramen, en eigenlijk in alles doorgevoerd. Prachtig. Doordat die heg ervoor staat heb ik een foto van internet gepakt om hier toch het huis zoals het was te kunnen laten zien. Het is een zwart wit foto van vlak na de bouw:
We lopen na de Bark weer een stukje verder. We komen bij het huis waar Lous Haasdijk woont. Dit is een prachtig 2 onder een kap huis. Haar hond voegt zich nog even bij onze groep.
De hond vond onze aanwezigheid duidelijk prettiger dan de bewoners, die natuurlijk vaker te maken hebben met groepen als de onze. We gaan vervolgens over een echt A’damse stijl brug 
van architect Kropholler. Ook hier zie je dat de tijd een desastreuze werking heeft op het toen slechte materiaal. Over dit bruggetje komen we bij de villa’s Meerlhuis en Meezennest, van diezelfde architect. Deze villa’s zijn 
zowel gekoppeld
als gespiegeld, en wat nog meer opvalt zijn de enorme schoorstenen. Die ook weer naar de scheepvaart verwijzen. 
We gaan eens door, het afgelopenhuis was van de enige vrouwelijke architect van het gezelschap architecten dat in opdracht van Arnold Heystee tussen 1915 en 1918 dit prachtige park bouwden. Er was nog een prachtige villa, die in de vijftiger jaren is verbrand, maar daar is naast deze ansichtkaart niets meer van te vinden. Het was Huize Beukenhoek:
We gaan met de gids verder naar een twee onder een kapwoning van G.F. La Croix
We zijn ondertussen bij opnieuw een huis ontworpen door Staal. Het gaat hier om drie huizen die geschakeld zijn. De huidige staat is erbarmelijk. de restauraties zijn onvakkundig gedaan, en eigenlijk ziet het er niet uit. De oorsprong van deze 3 huizen genoemd naar 3 vrienden van Job, Bildad, Elifaz en Zofar was erg mooi zie tekening:
Daarna zoals het er nu uitziet van voren.
En daarna net nadat het gebouwd is.
Wat een inmens verschil hé? Ongelooflijk dat mensen zoiets moois zo kunnen verabbezakken.Nog een voorbeeld van hoe het niet
moet volgt nu. De huidige eigenaars hebben het nog wel mooi van vorm zijnde gebouw geschilderd en houden bij hun moderniseringen geen rekening met de oorspronkelijke bouwplannen, en de geschiedenis.
Zoiets zou onder monumentenzorg moeten vallen. Onze tour liep langzaam op zijn eindje. 
We kwamen in de buurt van een stervormig huis. Momenteel bewoond door de uitvinder van 
Loekie de Leeuw. Deze eigenaar is echter wel zuinig op dit prachtige 8 hoekige huis.
Park Meerwijk en de Amsterdamse School Stijl Architerctuur onverwachts een extra deel Aanvulling vanuit Schiedam, de Gorzenkerk ook in Amsterdamse School/stijl
Rose en ik hadden het er al eerder over, dat we in Schiedam ook nog een gebouw hebben in Amsterdamse school stijl. Vandaag kwam het er pas van om eens uitgebreid op de site van de Gorzenkerk te kijken met zijn wel zeer opvallende toren. http://www.heilighartkerk.nl/ 
Door die toren wordt deze toren ook wel oneerbiedig anders genoemd "de falluskerk" in de volksmond. Op de uitgebreide site is te zien welke geschiedenis deze kerk heeft. Ook het metselwerk is heel bijzonder, en de natuurlijke (eerlijke) materialen als bakstenen en lei waarmee deze kerk in 1927 gebouwd is bewijzen het. Het ontwerp van de kerk is geïnspireerd op bouwwerken van de Amsterdamse School. Deze stijl kwam rond 1920 op en de kenmerken ervan zijn: veel en kleurrijk gebruik van baksteen, een expressieve en plastische vormgeving (in plaats van rechte stijve muren, bezitten de bouwwerken een bepaalde kromming), een rijke schaduwwerking en een overvloedige decoratie, vaak uitgevoerd in steen. Het uiterlijk van bouwwerken volgens de Amsterdamse school vertoont zogenaamde "eerlijke" materialen, zoals steen, hout, glas. Staal en beton werd lelijk gevonden, en moest onzichtbaar blijven. De architect Groenewegen heeft behalve het gebouw, de belangrijkste delen van het interieur ontworpen. Zoals het hoofdaltaar (tombe van traffertin-steen, de trappen van gepolijst hardsteen), en -van dezelfde materialen- ook de communiebanken. Ook de doopvont en enkele kandelaars zijn naar een ontwerp van Groenewegen uitgevoerd.
Door die toren wordt deze toren ook wel oneerbiedig anders genoemd "de falluskerk" in de volksmond. Op de uitgebreide site is te zien welke geschiedenis deze kerk heeft. Ook het metselwerk is heel bijzonder, en de natuurlijke (eerlijke) materialen als bakstenen en lei waarmee deze kerk in 1927 gebouwd is bewijzen het. Het ontwerp van de kerk is geïnspireerd op bouwwerken van de Amsterdamse School. Deze stijl kwam rond 1920 op en de kenmerken ervan zijn: veel en kleurrijk gebruik van baksteen, een expressieve en plastische vormgeving (in plaats van rechte stijve muren, bezitten de bouwwerken een bepaalde kromming), een rijke schaduwwerking en een overvloedige decoratie, vaak uitgevoerd in steen. Het uiterlijk van bouwwerken volgens de Amsterdamse school vertoont zogenaamde "eerlijke" materialen, zoals steen, hout, glas. Staal en beton werd lelijk gevonden, en moest onzichtbaar blijven. De architect Groenewegen heeft behalve het gebouw, de belangrijkste delen van het interieur ontworpen. Zoals het hoofdaltaar (tombe van traffertin-steen, de trappen van gepolijst hardsteen), en -van dezelfde materialen- ook de communiebanken. Ook de doopvont en enkele kandelaars zijn naar een ontwerp van Groenewegen uitgevoerd.
Ik wilde de lezers van onze verslagen van onze dag in Bergen dit niet onthouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten