"de Nollen" van R.W. van de Wint
Ik zoek eigenlijk naar een specifieke kleur. De kleur van Cortën staal, maar helaas bied web-log niet deze kleur. Waarom ben ik op zoek naar de roestbruine kleur van Cortën staal. Rose en ik zijn met de Museumvrienden van het Stedelijk Museum en het helaas al lang niet meer geopende museum uit Papendrecht een dagje uit geweest op de 21ste maart jl. We hebben al geschreven over het eerste deel van de dag, ons bezoek aan het Scheringa museum voor Realisme in Spanbroek, maar vandaag gaan we veel foto’s met jullie delen van ons bezoek aan "de Nollen",
van R.W. van de Wint. 
De kunstenaar die vooral bekend is van zijn aankleding van de Tweede kamer in Den Haag. Wij gingen echter niet naar zijn werk kijken in Den Haag, neen, wij gingen een stuk noordelijker, naar Den Helder. Hier heeft Rudi, die in mei 2006 onverwachts overleed, gedurende heel veel jaren een prachtige overzichtstentoonstelling van zijn werk gemaakt op een prachtige plek in de duinen. Gedurende vijfentwintig jaar heeft hij zich 
geconcentreerd op het creëren van de condities voor heel basale ervaringen van donker en licht, het fenomeen kleur, ruimte, maat en schaal, verdieping en relativering.
Wij wandelden met onze groep van 26 mensen die verdeeld in tweeën en onder leiding van 2 gidsen door het prachtige duinlandschap. Onze groep werd begeleid door Karin
. Een heel enthousiaste gids die dit vrijwilligerswerk met veel liefde doet. De wandeling over "de Nollen" leidt 
langs stalen sculpturen en monumentale bouwsels die in het landschap verborgen liggen en dragers zijn van schilderijen op wanden met voortdurende wisselingen van de lichtval door het dak. Zuidelijk van de huidige Nollen wordt een nieuw natuurgebied gecreëerd. Het oude binnenduin behoudt zo aan de zuidrand een openlijk landschappelijk
karakter. Tevens worden in dat nieuw aan te leggen gebied tentoonstellingen gerealiseerd, naar een ontwerp van Rudi van de Wint.
De sfeer in dit openluchtmuseum was totaal anders dan in Spanbroek. We werden hartelijk verwelkomt door de twee gidsen in de door
zonneenergie goed verwarmde ontvangstruimte, met koffie en thee. We hadden vooraf contact gehad omdat het
museum officieel nog niet open was dit jaar. Kortom wij waren de eerste bezoekers dit jaar, maar dat had behoorlijk wat impact. De paden waren natuurlijk gedurende de winter overwoekerd en men was dus
flink aan het snoeien geweest om de paden weer begaanbaar te maken. In dit openlucht museum 
staan ook veel miniaturen van elders geplaatst werk van deze kunstenaar. Deze miniaturen worden iedere dag na sluitingstijd weer opgeruimd en opgeborgen in de ontvangstruimte. Ook zijn er op dit terrein veel dingen die iedere
dag geplaatst, en weer opgeruimd moeten worden. Een stevige klus voor de vrijwillige 
medewerksters. Wat ik ook wel leuk vond was dat het ontzettend goed bereikbaar is met het openbaar vervoer. Het station Den Helder Zuid ligt naast de ingang. Het is alleen jammer dat die treinen niet in de bijpassende (cortènstaal) kleuren rondrijden. 
De laatste jaren lijken veel treinen van de NS trouwens wel roestbruin, vooral die ouderwetse hondekoptreinen lijken niet 
meer schoongemaakt te kunnen worden, maar die rijden helemaal niet bij Den Helder. Ook het weer speelde een prachtrol. Het was weliswaar behoorlijk koel, maar de zon heeft zijn uiterste best gedaan om ons goed te begeleiden op een van de eerste echte voorjaarsdagen.
Zo nu en dan zie je op de foto’s dat we in de zon kijken of dat er 
gefotografeerd is met tegenlicht, maar beter even last van de zon dan geen zon. Het was ook goed voor ons humeur.
Zowel Rose als ik hebben onafhankelijk foto’s gemaakt. Rose met de digitale Konica Minolta en ik met de Canon Powershot 3SI.
Alleen ik had al 800 foto’s gemaakt en die kunnen we natuurlijk niet allemaal laten zien. 
van R.W. van de Wint. 
De kunstenaar die vooral bekend is van zijn aankleding van de Tweede kamer in Den Haag. Wij gingen echter niet naar zijn werk kijken in Den Haag, neen, wij gingen een stuk noordelijker, naar Den Helder. Hier heeft Rudi, die in mei 2006 onverwachts overleed, gedurende heel veel jaren een prachtige overzichtstentoonstelling van zijn werk gemaakt op een prachtige plek in de duinen. Gedurende vijfentwintig jaar heeft hij zich 
geconcentreerd op het creëren van de condities voor heel basale ervaringen van donker en licht, het fenomeen kleur, ruimte, maat en schaal, verdieping en relativering.Wij wandelden met onze groep van 26 mensen die verdeeld in tweeën en onder leiding van 2 gidsen door het prachtige duinlandschap. Onze groep werd begeleid door Karin
. Een heel enthousiaste gids die dit vrijwilligerswerk met veel liefde doet. De wandeling over "de Nollen" leidt 
langs stalen sculpturen en monumentale bouwsels die in het landschap verborgen liggen en dragers zijn van schilderijen op wanden met voortdurende wisselingen van de lichtval door het dak. Zuidelijk van de huidige Nollen wordt een nieuw natuurgebied gecreëerd. Het oude binnenduin behoudt zo aan de zuidrand een openlijk landschappelijk
karakter. Tevens worden in dat nieuw aan te leggen gebied tentoonstellingen gerealiseerd, naar een ontwerp van Rudi van de Wint.
De sfeer in dit openluchtmuseum was totaal anders dan in Spanbroek. We werden hartelijk verwelkomt door de twee gidsen in de door
zonneenergie goed verwarmde ontvangstruimte, met koffie en thee. We hadden vooraf contact gehad omdat het
museum officieel nog niet open was dit jaar. Kortom wij waren de eerste bezoekers dit jaar, maar dat had behoorlijk wat impact. De paden waren natuurlijk gedurende de winter overwoekerd en men was dus
flink aan het snoeien geweest om de paden weer begaanbaar te maken. In dit openlucht museum 
staan ook veel miniaturen van elders geplaatst werk van deze kunstenaar. Deze miniaturen worden iedere dag na sluitingstijd weer opgeruimd en opgeborgen in de ontvangstruimte. Ook zijn er op dit terrein veel dingen die iedere
dag geplaatst, en weer opgeruimd moeten worden. Een stevige klus voor de vrijwillige 
medewerksters. Wat ik ook wel leuk vond was dat het ontzettend goed bereikbaar is met het openbaar vervoer. Het station Den Helder Zuid ligt naast de ingang. Het is alleen jammer dat die treinen niet in de bijpassende (cortènstaal) kleuren rondrijden. 
De laatste jaren lijken veel treinen van de NS trouwens wel roestbruin, vooral die ouderwetse hondekoptreinen lijken niet 
meer schoongemaakt te kunnen worden, maar die rijden helemaal niet bij Den Helder. Ook het weer speelde een prachtrol. Het was weliswaar behoorlijk koel, maar de zon heeft zijn uiterste best gedaan om ons goed te begeleiden op een van de eerste echte voorjaarsdagen.
Zo nu en dan zie je op de foto’s dat we in de zon kijken of dat er 
gefotografeerd is met tegenlicht, maar beter even last van de zon dan geen zon. Het was ook goed voor ons humeur.Zowel Rose als ik hebben onafhankelijk foto’s gemaakt. Rose met de digitale Konica Minolta en ik met de Canon Powershot 3SI.
Alleen ik had al 800 foto’s gemaakt en die kunnen we natuurlijk niet allemaal laten zien. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten