dinsdag 20 november 2012

Dit lied



Warmte, druppels die langzaam langs de huid hun weg naar beneden zoeken.
Ze vormen hun baan, die langzamerhand samen een beek vormend naar het diepste van de oceaan.

Knielend op een matje van sisal, knieën die verschralen, knikken, gloeien en alom aanwezig zijn.

Een klok die tikt, tikt en nog eens tikt.
Het tikt zo zacht zodat er naar het geluid gezocht wordt en soms zo luid dat de rust die wordt verwacht moeilijk vast gehouden wordt.

De deur piept, traag zo traag. Hartslag verhoging tot rock melodie. De drummer van binnen houdt de maat strak en onverbiddelijk. De ademhaling vormt de bas sectie die het hart begeleidt.

Voetstappen weerklinken in een holle ruimte. De eiken houten vloer kraakt. De stappen komen zo langzaam in de richting. Stilte is de solist van dit lied. Zucht je in vernedering het hoofd gebogen.  De ademhaling verdiept zich sidderend.

 


Geen opmerkingen: