Soms, staat
er een ander achter het fototoestel. Dan kijk ik naar het resultaat en denk;
wat gebeurt er daar? De kleine meid is Lotte, mijn kleinkind. We zien er
absoluut niet blij of vrolijk uit. Maar waarom zouden we dit zijn? Wat is de
verplichting daar toe? Is die pessimistische blik soms besmettelijk? Kijken we
naar het verleden of naar de toekomst? Zien we hetzelfde? Soms wanneer Roen en ik een
conflict hebben gooi ik de stelling in de groep van “We wonen weliswaar in
hetzelfde huis, slapen in hetzelfde bed en meestal eten we dezelfde maaltijd! Maar
we wonen toch in onze eigen wereld en maken vaak andere dingen mee. Dat wil
dus zeggen dat ik beslist niet weet waar jij mee bezig bent of dat jij dat van mij
weet!” Een lastig concept.Wij, Roen en
ik, proberen in ieder geval om niet van elkaar weg te gaan wanneer we ruzie
hebben.Om elkaar een heerlijke gemeende
kus te geven wanneer we ons buitenshuis begeven. Wie weet? Maar om op de foto
terug te komen; beter eerlijk saggerijnig dan onecht blij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten