zondag 11 november 2012

Beslist geen blije foto.

Lotte en oma Els
Soms, staat er een ander achter het fototoestel. Dan kijk ik naar het resultaat en denk; wat gebeurt er daar? De kleine meid is Lotte, mijn kleinkind. We zien er absoluut niet blij of vrolijk uit. Maar waarom zouden we dit zijn? Wat is de verplichting daar toe? Is die pessimistische blik soms besmettelijk? Kijken we naar het verleden of naar de toekomst? Zien we hetzelfde? Soms wanneer Roen en ik een conflict hebben gooi ik de stelling in de groep van “We wonen weliswaar in hetzelfde huis, slapen in hetzelfde bed en meestal eten we dezelfde maaltijd! Maar we wonen toch in onze eigen wereld en maken vaak andere dingen mee. Dat wil dus zeggen dat ik beslist niet weet waar jij mee bezig bent of dat jij dat van mij weet!” Een lastig concept. Wij, Roen en ik, proberen in ieder geval om niet van elkaar weg te gaan wanneer we ruzie hebben.  Om elkaar een heerlijke gemeende kus te geven wanneer we ons buitenshuis begeven. Wie weet? Maar om op de foto terug te komen; beter eerlijk saggerijnig  dan onecht blij.

Geen opmerkingen: