 |
| Jesse, onze Griekse Staander Langpootmug uit Amorgos Griekenland |
En nu, ga ik
het hebben over onze hulp in bange dagen. Onze uitlaatster. Ons kersje op de
taart. Onze huisbewaakster. Onze Griekse staander. Onze langpootmug. Onze prinses
op de erwt. Ons lief mooi hondenmeisje.
Onze troostster. Onze bemiddelaarster in de grote boze buitenwereld. Wat kan ik
nog meer zeggen. Wie is het? Zij die ons kennen weten het al. Yes! Het is
Jesse. Onze Griekse vluchteling. Zij heeft haar inburgeringscursus gedaan in
Griekenland en Delft waar haar petemoei woont. Zij is duidelijk aanwezig in
huis. In de roedel staat ze duidelijk op de laagste plaats. Maar regelmatig
doet ze een greep naar de macht door de katten op hun plek te zetten. Wat baalt
ze wanneer deze naar hun kattenetage gaan om zich terug te trekken. Een aantal
van mijn superlatieven wijst naar zich zelf. Maar Prinses op de erwt? Toen zij
nog in haar pubertijd was, en die duurde lang, Vertikte ze ‘t om naar ons terug
te komen wanneer ze los was en we weer naar huis wilden gaan. Ze bleef dan rond
ons heen dreutelen of staan en verzette dan geen poot meer. Dit kon ze uren
volhouden. Maar het lag ook aan ons. We
waren niet consequent genoeg en gaven gemengde tekens. Een mens krijgt een hond
die hij nodig heeft, zegt Caesar de hondenfluisteraar. Dat klopt. Nu we dit
hebben geleerd voor zo’n 90% meer dan toen gaat het een stuk beter dan toen en
is ze een echte schat in ons leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten