Het is herfst geworden. Wat hou ik hiervan!
De wind die wappert om mijn haren, soms een natte bol. De mooi gekleurde bladerpracht
met de meest subtiele kleurennuances . Jesse geniet dan met me. De geuren die
van de gevallen bladeren opstijgen zijn waar ze dromerige ogen van krijgt.
Alleen vandaag niet. Vandaag baalt ze als
een stekker wanneer ze druipensnat naast ons loopt. Daar heeft ze vandaag meer
genoeg van gehad. We gingen naar de
tandarts om gemarteld te gaan worden. Jesse werd buiten vastgebonden en wat
bleek…we werden morgen verwacht. De tandarts had schik. Wij niet. Druipend
liepen we via de apotheek naar huis toe en namen een bakkie troost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten