French
Sister is nu terug in Zuid Frankrijk. Het was leuk. Alhoewel het toch wennen
was. We (Roen en ik) hebben zo onze eigen ritueeltjes. We weten wat wie of wat
gaat doen, een blik is voldoende en alles loopt min of meer vanzelf zonder teveel
gedoe. Dan komt er een derde bij, die vragen stelt, niets kan vinden, eigen
ritueeltjes heeft en haar eigen manier van communicatie waarop ik dan zeg, Hé?
Daar zijn de grenzen en snap je die niet?
Wanneer alles weer goed loopt gaat ze weer weg! Tussentijds zijn we veel
buiten geweest; naar de markten die ze niet zo vaak hebben in het Zuiden en wat
zijn de groentes goedkoop. We zijn gisteren naar zee geweest waar het enorm stormde
dus gingen we niet op de pier met die windvlagen. French Sister gaat dan normaliter
eigenlijk niet naar zee met dit soort weer en keek haar ogen uit hoe mooi die
windvlagen het zand voortstuwen en achter elke schelp een klein zandduintje
achterlaten. Uniek. Maar nu is ze thuis en ik zal haar toch missen. Tot de
volgende keer French Sister!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten