Vanmorgen
stond ik monter op.
Zocht naar
mijn pillen, en vond ze allemaal behalve mijn Zaldiar, een een soort pijnstillers niet.
Waar zijn
jullie.
Vanmiddag
vragen aan mijn lief.
Na de
wandeling met Meisje sloeg ik de computer open.
Geen
verbinding, maar tot mijn verbazing wist ik dit te verhelpen.
Kattenbak
verschoond, trap en emmer gepakt, want cleanen is mijn streven.
Door de
ziekte en omdat ik heel veel moet lopen en daarvan herstellen is alles een
beetje versloft en verstoft.
De beesten
hadden besloten hun winterjas uit te doen en deze te vervangen door hun nieuwe zomeroutfit.
Effe de
pluizen verwijderen en vond alleen de stok. De bijbehorende zwabberlap die hierbij hoort lagen allemaal
hoog, heel hoog.
Terwijl ik
me dus afvroeg waarom ik in hemelsnaam verliefd ben geworden op een man die 30
cm groter dan ik.
Ik dacht dus
zo slim te zijn als een aap en pakte de stok om alles naar voren te trekken en
naar beneden te laten vallen.
Er stond een
vaas naast/onder die lap en die voelde mijn wanhoop en verklaarde zich
solidair door samen met de lap naar beneden te storten.
Bam,
glastukken cq stukje lagen op de grond.
Nu kon ik
dus mijn buk en strekoefeningen uitvoeren om alles te verwijderen.
De kamer is
nu min of meer pluisvrij.
Ben ook naar
de Coöp geweest want wat ik beoogde daar is geen tijd meer voor en mijn energie is op en ’s middags is er weinig keus.
Na dit alles
keek ik dus op de klok hoeveel tijd ik nog over heb,
Te weinig
dus.
Morgen is er
weer een andere dag en ik hoop dan mijn ritme terug te krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten