Zo
langzamerhand land ik weer zachtjes met mijn beiden voeten op de grond. Nam de
tijd voor mezelf. Was een tijdje aan het zweven op een niet fijne hoogte. Gisteren
was ik weer even de gevallen vrouw, letterlijk. Nu heb ik een gekneusde pols en
knie. Dit heb ik vaker meegemaakt en gaat dus voorbij. Mijn bril lag in de
kreukels. Deze is even met mij naar de brillenboer geweest en zij boog deze met
liefelijke hand weer in goede houding en ik kijk de wereld in met een wat fierder
blik. Binnen enkele dagen had ik een moodswing van laag naar beter achter de
rug. Niet slecht, al zeg ik het zelf, in deze korte tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten