Piepende
mannen.
Mannen zijn heel
kleinzerig. Dat is algemeen bekend.
De volkswijsheid zegt dat mannen bij
pijn harder klagen dan vrouwen.
Iedereen kent anekdotes van mannen met
griep die hele huishoudens terroriseren.
In mijn jeugd kon ik dat beamen; mijn
vader had altijd lichamelijke klachten. Mijn moeder nooit. Totdat ik in de verpleging ging werken. In de dagelijkse
praktijk van het ziekenhuis kreeg ik een ander
beeld voorgeschoteld. Vrouwen bleken veel meer te klagen, zowel steen
als been.
Na een operatie vertonen vrouwen meer
weerstand om uit bed te komen en noodzakelijke oefeningen te doen. De
fysiotherapeut moet al haar overredingskracht gebruiken:
’Het is veilig, mevrouw. U kunt echt belasten.’
Mannen willen juist snel uit bed, al was het
maar om te roken.
De verpleegkundigen, ook de
vrouwelijke, werken liever aan de ‘mannenkant’ dan aan de ‘vrouwenkant’. Want
vrouwen laten zich zoveel mogelijk in bed bedienen. ‘Ach, zuster, wil je me een
nieuw glaasje water geven, dit staat al heel de nacht. Wil je m’n kussen goed leggen, wil je me een
beetje rechtop zetten. Ik moet plassen.’
Ze bieden tegen elkaar op wat
zieligheid betreft.’ Oh, Bep, wat valt het tegen, wat een pijn. Ik ga hier flink
uitzieken, thuis komt dat er niet van. ‘
‘Ja Miep, gelijk heb je, doe ik ook.’ Als ik deze observatie probeerde te
delen werd ik als male chauvinist pig en vuile seksist weggehoond door mijn
vrouwelijke collega’s.
Peter R noemt dat tunnelvisie. Je
accepteert alleen aanwijzingen die je hypothese ondersteunen.
Een man die nièt klaagt hèèft geen
pijn. Een man die klaagt is een typische
man; aansteller.
Een vrouw die klaagt heeft pijn. Een
vrouw die niet klaagt is een typische,
flinke vrouw.
Ik deed er het zwijgen maar toe. Zo
belangrijk is het nu ook weer niet. Misschien zat ik er naast met mijn eigen tunnelvisie.
Maar vandaag krijg ik, jaren na dato
gelijk. Kijk maar wat ik op internet las:
“De medische dossiers van 11.000 mannen en vrouwen met 47
verschillende ziektes en pijnlijke aandoeningen werden bestudeerd. Deze
patiënten gaven hun pijn een cijfer op een schaal van 0 (geen pijn) tot 10
(ergst denkbare pijn).
Vrouwen bleken meer pijn te ervaren bij 14 van de 47 aandoeningen. Mannen rapporteerden bij geen enkele ziekte intensere pijn dan de vrouwen. Vaak gaven vrouwen hun pijn een hele punt hoger dan mannen.”
Vrouwen bleken meer pijn te ervaren bij 14 van de 47 aandoeningen. Mannen rapporteerden bij geen enkele ziekte intensere pijn dan de vrouwen. Vaak gaven vrouwen hun pijn een hele punt hoger dan mannen.”
Daar dan! wetenschap spreekt. En niet
eens Diederik Stapel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten