Met een oor
luister ik naar het Kamerdebat. Nu is Samson aan de beurt. Altijd interessant het
Welles en nietes dat door de kamer vliegt. Gisterenavond had ik een ALV (algemene ledenvergadering).
Deze worden 3x per jaar gehouden waarin samen met het bestuur gekeken wordt
naar het reilen en zeilen van de winkel die wij allen zo lief hebben. Helaas,
de afgelopen jaren halen we steeds minder winst en onze spaarpot wordt leger.
Ik zit samen met 2 andere vrouwen ook ik de etalagegroep. We draaien goed samen.
Alleen hebben we steeds meer het gevoel dat we niet serieus worden genomen. Het
bestuur laat weten dat ze er niet tevreden mee zijn hoe we alles zo goed
mogelijk presenteren. Er worden steeds “professionals” gevraagd of aangeboden
om ons workshops te geven. Op zich zelf niets mis mee maar er wordt ons niet zo
gek veel gevraagd. Wel wordt er gezegd dat het toch wel ouderwets met kistjes
wordt gewerkt en dat is niks. Het moet anders, moderner. Ook worden er
regelmatig spullen uit de etalage gehaald en andere dingen erin geplaatst. En
dan heb ik niet eens alles gezegd. Helaas, we werden nog steeds niet serieus
genomen toen ik de groep om hulp riep en naar hun mening vroeg. Het bestuur was
het niet met ons eens en maakte ons eigenlijk voor leugenaar uit. Wat we te
horen kregen was dat we de spanning veel te lang hadden op laten lopen. Knap
dat ze dit wisten na deze eenmalige discussie. Anderen zeiden dat zij er niets
mee te maken wilden hebben. Dit was iets tussen het bestuur en ons. Een aantal
mensen luisterden en dachten mee. Dus, dit is het laatste jaar dat wij de
etalage groep zijn. Kortom wij hebben een motie van wantrouwen ingediend en we
stoppen hiermee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten