We zijn en
blijven gewoontedieren. Vooral de zondagochtend is heilig. Jesse mag los in het
Sterrenbos en we komen daar de bekenden tegen. Daarna wordt er uitgebreid
gekokkereld. Roen; een omelet en ik een scrambled egg met alles erop en eraan.
Dan gaat er een DVD in het apparaat. Het liefs een detective, politie of
advocaten serie. Deze keer kijken we naar Kavanaugh O.C. En wie zien een spannende
serie in en rond de Engelse rechtbank met al zijn rituelen. Deze is rond 1996
opgenomen en dat is te zien. Het tempo is nog niet up tight. Men nam toen nog
de tijd om het verhaal te vertellen. Ook wordt er nog altijd overal gerookt.
Binnen en buitenshuis en wanneer dan ook. Roen en ik waren enthousiaste mederokers.
Een leven zonder onze dierbare sjekkies? Ondenkbaar. Ondertussen zijn we
gestopt en de rokers zijn naar buiten verbannen. Eigenlijk denk ik nu; niet
slecht. Alleen is het kroegenleven er niet leuker op geworden. Zit je achter
een pilsje te praten met de een of andere kroeggenoot, als de muziek niet te
hard staat. Dan luisteren we naar de muziek en leren we gebarentaal. Nu is er
een nieuw ritueel. Eens in de zoveel tijd stormen er een aantal naar buiten om
een peukje te roken en de niet rokers zitten ineens in een vrijwel lege zaak.
Dit is er dus niet leuker op geworden, vinden we. Voor de rest hoor je me niet
mopperen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten