Dat merk ik
vooral bij een ernstig meningsverschil. Wanneer dit gebeurt merk ik tot mijn
schrik dat of mijn oren of gevuld zijn
met was of zijn zo gespitst dat
ik bij wijze een speld in een hooibaal kan horen vallen. De issues zijn als een
kluwen door elkaar verweven en zwammen dat ik doe. Ik merk dat we hierin niet
op een goede wijze zijn geïndoctrineerd in onze jeugd. Wat er ook gebeurt dan
springen we weer in de houding die ons is aangeleerd. Dus wanneer er iets gebeurt dat maar een beetje lijkt op een
vorige ruzie die we zo’n 3 jaar geleden hadden. Dan verdomd komen die stomme koeien weer uit de zak waar
ik ze toen heb gestopt. En weer beginnen we met hetzelfde riedeltje van jij
zegt dit en bedoelt dat. Het is net een dansje, en we denken te weten waar we
naar toe gaan want de ander…zegt dit en bedoelt dat. Luisteren is en blijft
moeilijk want we denken dat we het allemaal weten.
Dus niet. Zucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten