Men neme een landkaart van je omgeving sluit je ogen en prik met je vinger op een plek in de stad. In
dit geval was het Wilhelminapark mijn doel. Mijn motto was dat ik mijn stad als
toerist wilde bekijken. Met mijn camera ter hand ging ik er met de benenwagen
heen. Het was toen winter. De bomen waren kaal en dus bekeek ik de bast van de
bomen en zocht naar zijn lijnenspel en nam
de foto’s. Thuis verwerkte deze met de filterknopjes en voilà, kijk naar de
foto in dit blogje. Niet slecht al zeg ik het zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten