maandag 19 september 2016

Wedstrijd


Zo af en toe lijkt het alsof ik me in een wedstrijd bevindt.
Soms lig ik aan kop en som sukkel er een beetje achteraan.
Dan zie ik er blinkend uit alsof alles mee zit en de andere keer loop ik door bagger.
Mijn grote voorbeelden zijn mijn kinderen.
De oudste ziet er altijd pico bello uit en de jongste, tja, waar die ook liep, daar kleefde alles aan vast.
Slaat dit eigenlijk ergens op?
Eigenlijk niet, maar toch zo voel ik me wel.




Geen opmerkingen: