Ochtendwandeling

Soms ligt deze hier ook 

Samen stappen we uit ons huis. Roen op zijn scoot samen met Jesse en ik hobbel ernaast. We brengen hem naar zijn werk, daarna gaan we elk ons weegs. Ik ga een lekkere lange wandeling maken met onze trouwe viervoeter. Met mijn fototoestel in mijn jaszak lopen we zo richting Sterrenbos en langs de waterschoutboot. Daar leg ik mijn lieve hond vast en ga alvast wat op de gevoelige plaat vastzetten. Na zo’n 6 foto’s zegt het kreng dat de juice op is en mijn accu moet vervangen die ik niet bij me heb.  Dus loop ik verder richting Vijfsluizen. We lopen langs een drukke weg en aan de overkant zie ik een vrouw met haar trouwe metgezel, een witte herder. Die ziet Jesse en steekt prompt de drukke weg over terwijl zijn vrouwtje zijn naam schreeuwt en zeldzaam snel gaat lopen. Dus staan mijn lieverd en ik even stil zodat hij misschien aan Jesse gaat snuffelen. Niet dus, en hij wil weer terug naar zijn bazin. In mijn gedachten zie ik dus een plat hondje. Gelukkig weet ze hem te pakken en terwijl ze roept; ‘Dit doet die anders nooit!’ We gaan verder en op Vijfsluizen ziet mijn hondje een stelletje watervogels voordat ik die zie en gaat van 0 tot 5 km per uur richting vogels en ik, die met één voet omhoog staat gaat dus richting grond. Shit! Alweer! Wat ben ik blij dat ik trouw mijn oefeningen doe en elegant krabbel ik omhoog door eerst met rechter enkel haaks te zetten. Met beide handen op de grond trek ik langzamerhand mijn linker voet naar binnen en sta lichtvoetig op. Ben ik blij dat niemand me aan het filmen is. Gelukkig geen gat in mijn broek maar wel een pijnlijke knie en rechter voet ga ik samen met die klote hond van me richting huis terwijl ik mompel van “Achter het behang plakken en pletten maar!”