Begin jaren
70 van de vorige eeuw leerde ik mijn 1ste man kennen. Aan de muur
van zijn kamer hing een reproductie van de schilder Victor Vasarely waar ik
stil van werd. Het was toen het psychedelische tijdperk met werkstukken als je
daar te lang naar keek je bijna op de grond viel vanwege de duizeligheid die dit
veroorzaakte. Waar we toen mee bezig waren was om de nieuwe werkelijkheid te
ontdekken met lsd, hasj en jasmijnthee. Timothy Leary was een voorganger,
Herman Hesse onze literaire meester. Het Boeddhisme werd onderzocht en velen
gingen naar India om zichzelf te vinden. Kortom, we waren allemaal
ontdekkingsreizigers en zwammologen die zichtzelf veels té serieus namen.
Zwammen kan
ik nog steeds als de beste, lees Herman Hesse nog zo nu en dan en het werk van Vasarely
vind ik prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten