Survivor.

Zo lang ik mij kan herinneren is Patricia Paay een bekende Nederlandse. Zij is twee jaar ouder dan ik en al bekend vanaf haar zeventiende. Van haar zangkunst moest ik nooit veel hebben - ik vond haar en haar liedjes nogal truttig - maar het feit dat zij Rotterdamse was vervulde mij toch met een zekere chauvinistische trots. Toen ik hoorde dat zij getrouwd was met de zoon van een collega voelde ik mij nog meer door een onzichtbare band verbonden.

Dit huwelijk, dat op haar zeventiende gesloten was, hield trouwens niet lang stand. Naarmate ze ouder werd, werd ze minder tuttig. Ze zong mee met platen van Golden Earring, Kayak, Full House en Brain Box. Ze zag artiesten komen en gaan. Zij bleef. Een survivor pur sang.

De laatste tijd was zij meer bekend als jury- en panellid en onderscheidde zij zich door haar ongekunstelde, niet door enige mediatraining beïnvloedde presentatie in dat fijne Rotterdamse accent.

Ik was dan ook onaangenaam verrast toen Theo Maassen haar lafhartig aanviel bij ‘De wereld draait door’. Ze had hem achter de coulissen niet herkend als de grote cabaretier en voor deze majesteitsschennis nam hij wraak. Ze had toen voor de derde keer in de Playboy gestaan en dat vond de heer Maassen niet gepast. Sindsdien kan ik hém niet meer uitstaan.

Na jarenlange showbiz is ze de schaamte al lang voorbij. Ze ging haar eigen, ongegeneerde weg. Als een notoire cougar trouwde en scheidde ze van steeds jongere en rijkere partners. Het laatste huwelijk is met de vijfendertig jaar jongere Robert Hinfelaar.

Maar nu heeft de schaamte haar ingehaald. Een seksfilmpje viral, een carrière ten einde.

Er zijn al diverse carnavalsliederen gemaakt maar ook de serieuze media laten zich niet onbetuigd. Bij ‘De wereld draait door’ deed sidekick Fidan Ekiz een duit in het zakje met haar welgemeende medeleven. Ze vond het zo erg voor Patricia, dat het filmpje was uitgelekt, dat ze nu zoveel shit over zich heen kreeg en dat dit een boel gezeik opleverde voor haar. Lachen! Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig.

Schaamte heeft helemaal bezit van haar genomen. Ze schaamt zich nog meer voor dat filmpje dan bijvoorbeeld Bill Clinton voor zijn sigaarkunstje of Desi Bouterse voor zijn moorden en cocaïnesmokkel.

Schaamte is iets anders dan schuld. Schuld is: Hoe heb ik dat kunnen doen, bij schaamte is het: hoe heb ik dat kunnen doen. Schuld heeft zij niet; zij heeft niemand iets misdaan en toch zou ze wel in de grond willen verdwijnen of dood willen zijn. Ze begrijpt Amanda Todd nu nog beter.

Haar carrière is na vijftig jaar scheef gegaan en komt nooit meer recht. Daar kan geen schadevergoeding iets aan veranderen. Toch moet ze er zoveel mogelijk uitslepen want zolang je vecht ben je geen slachtoffer, dan ben je een survivor.

Laaglander