Metrosafari met kleindochter 1
Vandaag een stuk over een vakantie activiteit die we ondernamen toen Lotte onze inmiddels twintigjarige kleindochter bij ons in Schiedam kwam logeren toe we pas net in ons nieuwe huis woonden, dus ik gok zo'n vijf jaar geleden. Deel 1 + 2 zijn van Els, en deel 3 en 3a zijn van mijn hand. Toen schreven we nog op ons toenmalige weblog, the family HotRose, onze aliassen.
Vandaag na een rondje met Jesse en een goed ontbijt met zijn vieren, Lotte, Rose, Jesse en mijzelf vanaf ons thuis station "Troelstralaan" vertrokken richting "de Akkers". Moet je nagaan, wonen we al een dikke 16 jaar in Schiedam, en die richting zijn we nog nooit opgegaan. Sinds dik een jaar hebben Rose en ik natuurlijk een twee zonekaart voor het OV, en we gebruiken steeds vaker het openbaar vervoer. Zeker nu ik al drie jaar ook door mijn medicijnengebruik geen auto meer rijd. We hadden van te voren een plannetje bedacht om nu Rose al sinds 4 mei jl. in het gips zit toch er uit te kunnen met onze kleindochter. We hadden nu continue een Metrostel of Tram ter onzer beschikking. We zijn al gelijk bij het eerste Station "Vijfsluizen" alweer uitgestapt en hadden alle drie een fotocamera bij ons. Alleen Jesse niet, maar die speelde ons hele uitje voor fotomodel zoals je hier als schaduw naast mij kunt zien. De gebruikte foto's zijn nog niet bewerkt, en komen rechtstreeks van onze toestellen. Rose heeft er 350 gemaakt, Lotte 180, en ik zo'n 250. Dat zal nog een hoop werk worden, maar belooft ook een reeks voor op web-log.
Na ons uitje was ik doodmoe en ben een dikke anderhalf uur gaan slapen. Rose is in die tijd het eten gaan voorbereiden voor wanneer morgen Bart en Ine op bezoek komen, en Lotte wilde graag voor ons Koken. Jullie denken waarom schrijft hij nu koken met een hoofdletter? Nu dat is omdat we hebben zitten smullen van een heerlijke Pasta schotel met witlof salade. Ze kan het echt, en dat is geen geslijm. Vandaag was een heerlijke dag. Voor nu genoeg. Ik moet nog een ronde met Jesse. Ik zou nog naar een feest i.v.m. het slagen van een collega, maar dat gaat niet meer lukken. Binnenkort meer foto's van onze foto metro safari. Gegroet.
Metrosafari met kleindochter 2
Hot begon er al mee om te vertellen over onze metrosafari met onze kleindochter. Wanneer ze bij ons komt om een paar dagen te vertoeven zonder ouders en broertje.
Dit is een mooi ritueel want dan gaan onze creatieve geesten open. We doen altijd iets en Lotte is er toch wel voor te porren om dan mee te spelen met onze fantasie. Vroeger gingen we tekenen en praten over onzinnige stellingen. Zoiets van; Een keizer die werd wakker terwijl hij had gedroomd dat hij een vlinder was. Wie ben ik, vroeg hij zich af. Een keizer die droomt dat hij een vlinder is of een vlinder die droomt dat hij een keizer is.
Gelijktijdig zien we dan dat er een vraagtekentje boven haar hoofd hangt en het waarom begint weer. 
Ze is beslist niet dom onze kleine meid maar hoe zal ik dit subtiel schrijven. Ze is een beetje lui en speelt het op safe. Lotte weet dat dit mijn mening is en ze geeft me geen ongelijk. Dus voordat ze bij ons kwam schoot me het idee van een fotosafari binnen. We hebben haar een fototoestel in haar handen gegeven en verteld wat we gingen doen. Om toch een zweem van thema te geven want zomaar foto's schieten is eigenlijk best moeilijk. 
Zo vertelde ik dat ik lang, lang geleden ook de rode draad "Lijnen" gebruikte voor het maken van foto's. Het eerste uur vroeg ze me wat het thema zou kunnen worden want ze wist er geen een te bedenken. Moet je nagaan, we hadden haar er al een gegeven, fotosafari enz. Dus gingen we metro stel in en uit. Liepen rond om alles goed te bekijken. Maakte foto's van de ander, de ander zette ons ook op de gevoelige plaat. Trapje op, trapje af.
Het viel me op dat Lotte nooit de roltrap nam maar de gewone trap. Dat ga ik ook weer doen zodra het gips om m'n pootje is verdwenen. Ook werden de stations zelf regelmatig onder de loep genomen.
Elk metrostation is weer anders. We gingen eerst naar de Akkers en deze stations zijn relatief nieuw. Sommige zijn mooier dan de anders. Dat is niet nieuw. Het station "Tussenwater" vond ik persoonlijk het mooist. Het had 3 verdiepingen en ik heb daar vele "lijn" foto's gemaakt. In het begin nam ik foto's van Lotte en ze toonde me een improvisatie van een strijkplank. Later kwam ze los en de portretfoto's 
zijn bijzonder geworden. Het weer was grandioos!! Een blauwe lucht met schapenwolkjes. Veel licht en donker en de tegenwoordige toestellen kunnen die gemakkelijk aan. Hot en ik hebben ons voorgenomen om verder met deze rapportage te gaan ook al is Lotte er dan niet meer bij.
Metrosafari met kleindochter 3
Eindelijk vind ik even de rust om het volgende deel van onze metrosafari op te schrijven. We zochten nog steeds een plekje voor een kopje koffie en dus spraken we R'dam 
Centraal af want daar wordt ook een nieuw ondergronds metrostation gebouwd. Ook deed de gedachte alleen aan koffie ons een beetje op een fata morgana doen lijken. We hadden er toch wel héél erg zin in. Bij het C.S. zagen we tot onze grote verrassing dat ook het plafond met roestvrij staal was afgewerkt en dit had een spiegelend effect. Dus pakten we onze toestellen en we stonden zo dat het gevaar voor een nekverrekking niet onlogisch zou zijn. De foto's waren, zo bleek later, nog al bevreemdend en ook waren er beelden die de samenhang tussen het nieuwe station en het sloop gedeelte laten zien. Ik was trouwens zo stom om een RET medewerker vriendelijk toe te knikken. Die man was er wel van gecharmeerd maar had ook de gedachtegang dat wat we aan het doen waren misschien eigenlijk wel "VERBODEN" was. Hij pakte, met vriendelijke woorden en een beetje een slijmverhaal zijn portofoon om aan zijn baas te vragen of hij gelijk had of niet. 
De portofoon deed het niet dus gebruikte hij vervolgens zijn persoonlijke mobiel om dit na te vragen. Wat een pennenlikker was dit!!! Ondertussen hij aan mij vertellen dat hij het wel moest weten ondanks dat ik, zoals dat hij direct kon zien, dat ik een net mens was. Je weet maar nooit. In dit soort gevallen heb ik geleerd niet in de aanval of in de verdediging te schieten maar dom te doen en te slijmen. Des te eerder ben ik er vanaf en als je een bepaalde leeftijd bereikt hebt gaan ze er toch van uit dat je een beetje aan het dementeren slaat, of vroeger was ik dan een dom blondje. 
Zo ontkom je een bekeuring. Die man had gelijk, zucht. Ook vertelde ik dat deze foto's privé zou gebruiken. Toch, nu ik dit weet kijk ik goed in het rond en ik heb nog nooit een bordje verboden te fotograferen gezien. Hoe moesten wij dit nu weten? Toen we eenmaal bovengronds waren gingen we naar het conferentie- en restaurant "Engels" en daar bestelden we een bakkie. Ook maakten we gebruik van het toilet want in de metro stations vind je deze zelden. Het gebouw is oud en om naar de toiletten te gaan moesten we een nauwe stenen trap af waar Hot gelijk tegen me zei dat ik daar niet vanaf mocht. 
Ik vroeg dit dus aan de bediening en als uitzondering begeleidde ze me door de zaak, door de keuken, die erg groot is, naar de personeelslift en vervolgens naar de toiletten boven. Zo zie je nog eens wat anders. Later begeleidde ze me ook weer terug. Na de koffie vertelde Hot ons dat hij toch wel erg moe aan het worden was. 
We waren ook al dik vier uur bezig. We liepen verder naar een ander metrostation en gingen naar huis. Hot en ik hebben toch genoten en we denken Lotte ook. De volgende keer gaan we naar de nieuwste station, nl. Blijdorp. Dat ligt 18 meter diep onder de grond. Dus dit verslag wordt nog vervolgd. Hot heeft zijn foto's nog niet uitgewerkt. 
Centraal af want daar wordt ook een nieuw ondergronds metrostation gebouwd. Ook deed de gedachte alleen aan koffie ons een beetje op een fata morgana doen lijken. We hadden er toch wel héél erg zin in. Bij het C.S. zagen we tot onze grote verrassing dat ook het plafond met roestvrij staal was afgewerkt en dit had een spiegelend effect. Dus pakten we onze toestellen en we stonden zo dat het gevaar voor een nekverrekking niet onlogisch zou zijn. De foto's waren, zo bleek later, nog al bevreemdend en ook waren er beelden die de samenhang tussen het nieuwe station en het sloop gedeelte laten zien. Ik was trouwens zo stom om een RET medewerker vriendelijk toe te knikken. Die man was er wel van gecharmeerd maar had ook de gedachtegang dat wat we aan het doen waren misschien eigenlijk wel "VERBODEN" was. Hij pakte, met vriendelijke woorden en een beetje een slijmverhaal zijn portofoon om aan zijn baas te vragen of hij gelijk had of niet. 
De portofoon deed het niet dus gebruikte hij vervolgens zijn persoonlijke mobiel om dit na te vragen. Wat een pennenlikker was dit!!! Ondertussen hij aan mij vertellen dat hij het wel moest weten ondanks dat ik, zoals dat hij direct kon zien, dat ik een net mens was. Je weet maar nooit. In dit soort gevallen heb ik geleerd niet in de aanval of in de verdediging te schieten maar dom te doen en te slijmen. Des te eerder ben ik er vanaf en als je een bepaalde leeftijd bereikt hebt gaan ze er toch van uit dat je een beetje aan het dementeren slaat, of vroeger was ik dan een dom blondje. 
Zo ontkom je een bekeuring. Die man had gelijk, zucht. Ook vertelde ik dat deze foto's privé zou gebruiken. Toch, nu ik dit weet kijk ik goed in het rond en ik heb nog nooit een bordje verboden te fotograferen gezien. Hoe moesten wij dit nu weten? Toen we eenmaal bovengronds waren gingen we naar het conferentie- en restaurant "Engels" en daar bestelden we een bakkie. Ook maakten we gebruik van het toilet want in de metro stations vind je deze zelden. Het gebouw is oud en om naar de toiletten te gaan moesten we een nauwe stenen trap af waar Hot gelijk tegen me zei dat ik daar niet vanaf mocht. 
Ik vroeg dit dus aan de bediening en als uitzondering begeleidde ze me door de zaak, door de keuken, die erg groot is, naar de personeelslift en vervolgens naar de toiletten boven. Zo zie je nog eens wat anders. Later begeleidde ze me ook weer terug. Na de koffie vertelde Hot ons dat hij toch wel erg moe aan het worden was. 
We waren ook al dik vier uur bezig. We liepen verder naar een ander metrostation en gingen naar huis. Hot en ik hebben toch genoten en we denken Lotte ook. De volgende keer gaan we naar de nieuwste station, nl. Blijdorp. Dat ligt 18 meter diep onder de grond. Dus dit verslag wordt nog vervolgd. Hot heeft zijn foto's nog niet uitgewerkt. 
Dit keer een stuk over de Metrosafari met Lotte onze kleindochter van mijn hand. Zowel Rose, Lotte en ik waren allemaal voorzien van een fototoestel 
Alleen Jesse ging mee als model. Lotte had in het begin zoiets van wat gaan we in vredesnaam doen? Maar toch was zij snel om en kreeg al fotograferende de lol snel te pakken. Deze foto is van haar hand voor het Metro station waar we vertrokken en ook weer eindigden. Persoonlijk vind ik dit ook een heel mooi station. Het ligt half bovengronds en half ondergronds. Vanaf het perron lijk je ook zo op een waterpartij waar Jesse's lievelings waterhoentjes zich vaak laten zien. In verband met het gips van Rose en i.v.m. mijn spierziekte komt het goed uit dat we er vrijwel bovenop wonen.
Zoals je hier links kunt zien kun je er zowel overdekt op een Metro wachten als in het zonnetje of de regen. Gisteren waren een heel stel schoonmakers bezig met het schoonmaken van het glazen dak. Ook een leuke bezigheid om te aanschouwen.Nu weer verder. Rose en ik waren ook nog nooit eerder richting "de Akkers" gegaan, dus voor ons was het ook een ontdekkingstocht. Eerst werd ons eigen station flink op de foto gezet.
Bij het eerste metrostel dat kwam stapten we in. Het was een gloednieuwe Bombardier. Een metrostel dat langer is dan die hiervoor geleverd werden. Anderhalf maal zolang, zodat je met twee metrostellen hetzelfde aantal passagiers kunt vervoeren als met drie oude. Deze treinstellen bestaan uit drie delen. Zijn hartstikke mooi, voorzien van camera's, groene zachte zittingen en heel veel aluminium. Stilstaand hoor je ze meer dan wanneer ze rijden. Dat is de air-conditioning. Binnen de kortste keren waren we op M station Vijfsluizen. Daar er weer uit. Daar op de grens van Schiedam zie je
de haven van Vlaardingen, met twee SF achtige enorme kranen, dan zie je ook de Paddenstoel van Mammoet,
het giga vervoersbedrijf welk oa. de Russische onderzeeër
"de Koersk" gelicht heeft. Wij, Rose en ik gaan daar binnenkort ( 19 oktober) met de Wereldwinkel
medewerkers een bezoek brengen. Daar verheug ik me ook al op. Daar hebben we ook bij de plaatselijke BMW dealer een leuke foto kunnen maken van zo'n moderne BMW Mini.
De Rapportage over het uitje met de Wereldwinkelmedewerkers is ook eerder gepubliceerd.
Het M Station Vijfsluizen heeft ook een mooie vorm. Het ligt in de bocht voor de Beneluxtunnel en ligt boven een viaduct en een busstation. Hoge roltrappen geven toegang tot dit Metrostation. 
We gingen ook even naar beneden. Rose, Jesse en ik met de roltrap, en Lotte steevast met de trap.
We gingen ook even naar beneden. Rose, Jesse en ik met de roltrap, en Lotte steevast met de trap.
Ik krijg deze reportage wederom niet af. Sterker nog ik ben pas bij het eerste station. Er komt dus weer een vervolg in de vorm van b-c-d e.d. Mensen die alle foto's willen zien, die moeten even een mailtje sturen, dan krijgen ze een gepersonifieerd linkje naar de hele reeks op facebook. Gegroet en later meer. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten