vrijdag 22 december 2017

Een vleugje verleden.


De afgelopen dagen woei er een vleugje verleden door ons huis.
Verwacht en onverwacht, zoals gewoonlijk.
De uitnodiging van de bedrijfsarts, want mijn lief is nog niet losgekoppeld van zijn oude werk.
Het afscheidsgesprek was aangebroken en ondanks alle pro's en contra's van deze arts was hij wel de meest eerlijke.
Een onverwacht telefoongesprek.
Familie van een patiënt van lang, lang geleden.
Na controle vragen volgde een onthutsend gesprek.
Deze man was onverwachts gaan hemelen en de familie had een eeuwigheid geen contact gehad uit zelfbescherming.
Bleek toch vrouw, kinderen, broers te hebben gehad.
Wat zeg je dan?
Het laatste kerstpakket, het laatste gesprekje met oud collega's en managers.
De laatste nieuwtjes en toch de onthechting hiervan.
Ons leven begint weer opnieuw.
Voor de zoveelste keer.
De slang heeft zijn oude vel afgeworpen en is benieuwd naar het patroon van de volgende.



Geen opmerkingen: