 |
| Later als ik groot ben dan... |
Gisteren
ontsprong een nieuw hoofdstuk voor in dit blog in mijn gedachte. “Vergeten
Strips” want ik ben een stripliefhebber pur sang. Dat is al heel vroeg ontstaan
tijdens dat ik in de US of A woonde. MAD was het daar en later weer in
Nederland: Prins Valliant. Dus ging ik bij You Tube te rade en ik kwam een
stukje tegen over een stripfestival. De verslaggever had het ineens dat hier “ranzige
vijftigers met lange jassen en grijze haren rondzwierven en blij naar Donald
Ducks zochten. Dit overkomt me vaker dat ik een liefhebber ben van iets waar
vrouwen niet naar talen. Zo hou ik ook van een stevig drankje zoals whisky of
cognac en JAZZ, heel veel JAZZ. Geen gezongen versie maar instrumentaal. Leerde
ik later dat vrouwen worden geacht te wachten totdat de man harer dromen een
uitnodiging in haar richting stuurde. Ik ben en was iemand van wil ik iets of
iemand dan ga ik er op af. Zag ik een leuke jongen of man dan ging ik er op af
met de uitnodiging of die zin had een biertje met me te drinken. Dit was eind
60 begin 70ger jaren en zo kwam ik aan man 1. De volgende was een lekkertje en verleidingsscène
nr. 44 kwam goed te pas. Dus: soms zit ik op mijn troon met een lekker glas
naast me. Marcus Miller beroert met zijn vingers de basgitaar en ik lees een
stripverhaal. http://youtu.be/G7Q8Ual3coM
Dan kijk ik naar de tafel en zie daar een lekker jong ding dat achter zijn
laptop zijn ding doet. Dus vraag ik me af: Ben ik wel een vrouw die denkt als
een man of een man die eruit ziet als een vrouw. Ik kijk dan in mijn bloesje en
denk dan: Yep, het laatste anders zie ik er raar uit. Schiet me ineens te binnen.
Sjet, ik rook geen pijp. Jammer, dat zou
het plaatje compleet maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten